η Françoise έχει κουρασμένα μάτια. το μαύρο φουστάνι γυμνώνει ένα τρίγωνο δέρματος στην πλάτη της. μπαίνει στον χορό και στροβιλίζεται. η Françoise κρατάει τα μαλλιά της και ανεβοκατεβάζει τους γοφούς της. έχει μακριά χέρια. καθώς περπατά στους δρόμους των Καννών πηγαίνουν πέρα δώθε, άτσαλα και μαζί τέλεια σχεδιασμένα από τον άγνωστο θεό της ομορφιάς. τα μάτια της είναι κουρασμένα. μα πόσο κουρασμένα. η Françoise κοιτάει τον φακό στα 3/4. μισοκλείνει τα κουρασμένα της μάτια. κρατάει μια καραμπίνα. κοιτάει χαμηλά. τα μαλλιά της γεμάτα αλάτι. χαϊδεύει την μύτη της. κοιτά τον ουρανό. χαμογελάει. τραγουδάει. το σαγόνι της σαν επιθετική στροφή. δεν σταματά να χορεύει. στο στόμα της ένα χαμόγελο που κρύβει έναν λυγμό που κρύβει ένα χαμόγελο που κρύβει ένα σκοτάδι. φοράει λευκά, μπαίνει μέσα στο μαγαζί, ακούγεται το καμπανάκι στην πόρτα. πάλι στροβιλίζεται. χαϊδεύει τα μαλλιά της. περπατάει βιαστικά. κάνει ποδήλατο, μπορεί και χορεύει μαζί με το ποδήλατο. η Françoise οδηγεί ένα Ρενώ. η Françoise χάνει τον έλεγχο έξω από την Νίκαια. το Ρενώ αναποδογυρίζει και τυλίγεται στις φλόγες. η Françoise δεν μπορεί να βγει. η Françoise γίνεται στάχτη. η στάχτη σκορπάει στον αέρα, περνάει την στρατόσφαιρα, γίνεται ένα αστέρι που ξεκουράζεται. σήμερα το μεσημέρι νόμισα πως την μύρισα μέσα από το youtube. το streaming mp4 μπήκε στην μύτη μου και ανέτρεψε όλες τις τεχνολογίες, πραγμάτωσε όλες τις μυθολογίες. η Françoise στροβιλίζεται για πάντα.
η Françoise Dorléac ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. γεννήθηκε το Μάρτιο του 1942 και σκοτώθηκε τον Ιούνιο του 1967 στα 25 της χρόνια. Ήταν αδελφή της Catherine Deneuve. Η Catherine Deneuve ήταν η ωραία της ημέρας. Η Françoise Dorléac είναι η ωραία όλων των νυκτών.
*το κείμενο είναι αφιερωμένο στον κ. Κώστα Γκοτζαμάνη
