Δίδυμοι
[κάρτα ταρώ : Έξι Πεντάκτινα / αντεστραμμένο]
«Μην πηγαίνεις με τις νίκες ή τις ήττες –πήγαινε όπου πηγαίνουν τα ποιήματα», φωνάζει το άνοιγμα των φύλλων σου μέσα σε αυτό το αδιανόητο καλοκαίρι –μηδέν: Από τη μια μεριά το «επιχειρείν» – από την άλλη ένας ψαράς κι η βάρκα του. Από τη μια μεριά το νεκρό χρυσάφι –από την άλλη το ψωμί και το αλάτι. Από τη μια μεριά ο υποθηκευμένος ουρανός, ένα παγκόσμιο μαύρο τίποτα –από την άλλη σύμπας ο κάτω κόσμος. Βγάλ΄ το κεφάλι σου απ΄το μικρό παράθυρο για να εξατμιστεί στο τοπίο η αγωνία σου. Πέρνα τη μαύρη γλώσσα του πενταγράμμου απ΄αυτόν το βράχο με τη θαυμάσια όψη [κάρτα ταρώ: Ο Τρελός] που ακόμα δεν έχεις φιλήσει δίδυμε εραστή κολοσσιαίε. Καρτέρησε σε τούτη τη βαθιά κοιλάδα την άφιξη των μεγάλων λύκων –των μόνων μαρτύρων της πεινασμένης μοναξιάς σου. Να ερμηνεύεις το αναπόφευκτο με τα χαρτιά της τράπουλας, να καταγίνεσαι με τις πεντάλφες ή με βαρβιτουρικά οξέα, ή να ανατέμνεις την επαναλαμβανόμενη εικόνα σε τρόμους προσυνειδητούς – να ερευνάς τη μήτρα, ή το μνήμα ή τα όνειρα· όλα αυτά αποτελούν συνηθισμένες ενασχολήσεις και διεγερτικά, και θέματα για το τύπο: και πάντα θα΄ναι, ιδίως μερικά από αυτά όταν στα έθνη υπάρχει συμφορά και σύγχυση. Σε νοιώθω. Θυμάμαι κι εγώ το χέρι του Διόνυσου να μένει ώρα μέσα στη παλάμη του Άδη [κάρτα ταρώ: Πέντε Πεντάκτινα / αντεστραμμένη] με την ίδια χειραψία να επαναλαμβάνεται τόσες φορές (πόσες φορές θα δώσετε τα χέρια; πόσες φορές θα κλείσει αυτή η συμφωνία;) η περιέργεια των ανθρώπων ψάχνει το παρελθόν και το μέλλον και προσκολλάται στη διάσταση αυτή. Όμως το να κατανοείς το σημείο όπου τέμνεται το άχρονο με το χρόνο, αυτό είναι μία ενασχόληση για τον άγιο –ούτε ενασχόληση ακριβώς, αλλά κάτι που δίνεται και παίρνεται, σ΄έναν εν ζωή θάνατο μες στην αγάπη, τον πόθο και την ανιδιοτέλεια και την αυτό-παράδοση. Υπάρχουν μόνο νύξεις και προγνώσεις· όλα τα υπόλοιπα είναι προσευχή, υπακοή, πειθαρχία, σκέψη και δράση. Και η σωστή δράση είναι ελευθερία από το παρελθόν και από το μέλλον επίσης. Ο υπαινιγμός που αμυδρά μάντεψες, το δώρο που αμυδρά κατάλαβες είναι ότι «η άκρα συνέπεια της τέχνης του ανθρώπου» (για όποιον έχει χάσει το νήμα: η αγιότητα) βρίσκεται σε μια μουσική που ακούγεται τόσο βαθιά που σχεδόν δεν ακούγεται καθόλου.
¤ Ο κωδικός μύησης για εσένα, Δίδυμε ¤
Η ερμηνεία του συγκεκριμένου ανοίγματος βασίστηκε σε θραύσματα γραφής των:
Μάξιμου Τρεκλίδη, Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου, Τ. Σ. Έλιοτ, Νίκου Παναγιωτόπουλου
