[είχε γίνει κάτι τρομερό]
Έψαξε να τη βρει μέσα στο πλήθος. Την πλησίασε με τρεις δρασκελιές, την άρπαξε από το μπράτσο, με το άλλο χέρι τής κράτησε το κεφάλι. Ήταν τόσο έντονη η ανάγκη του να την προστατεύσει, που τα χέρια του την έσφιξαν σαν μέγγενη. Την έσφιξε στο μπράτσο τόσο δυνατά που έσπασε -κρακ. Το κόκαλό της, θρυμματισμένο τρύπησε το δέρμα της -χρατς. Το άλλο του χέρι τής συνέθλιψε το κρανίο -σκραακ.
Και στάθηκε έτσι, με τα χέρια γεμάτα αίματα, μυαλά και δέρμα κάτω από τα νύχια, με ένα πτώμα αγκαλιά, να αναρωτιέται και να μιλά σε έναν θεό που μάλλον είχε μόλις επινοήσει. «Γιατί προσπάθησα να προστατέψω κάτι τόσο φθαρτό; Κάτι τόσο εύθραυστο; Από δω και πέρα το υπόσχομαι, θα ερωτεύομαι μόνο πέτρες.»
Είχε διαβάσει σε μια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια πως οι πέτρες λιώνουν στους 1000 βαθμούς Κελσίου. Και ποτέ στη ζωή του δεν είχε δει τόσους βαθμούς Κελσίου ο γλυκούλης.
[είχε γίνει κάτι τρομερό]
