Υδροχόος
[κάρτα ταρώ : Η Μεγάλη Ιέρεια]
Υδροχόε, μήπως ζήτησες βοήθεια από τον Θεό κι αυτός σε έστειλε στον θεολόγο; [κάρτα ταρώ: ο Άσσος των Ραβδών / αντεστραμμένη] – προς τα πού; Η αλήθεια είναι ότι εδώ που έχεις φτάσει δεν υπάρχει ελπίδα, παρεκτός κι αν τολμήσεις ν΄απελπιστείς στ’ αλήθεια: να το πάρεις απόφαση πως βρίσκεσαι πράγματι σε μονόδρομο· αρκεί μόνο να οπλίσεις τη ματιά σου με περισσότερη λογική, δηλαδή με περισσότερο θάρρος, ώστε να δεις πως δεν πρόκειται για τον περιβόητο «μονόδρομο» της υποταγής στη μοίρα, στην ακόρεστη τυφλή και κουφή βούληση των «αγορών», αλλά για τον όντως μ ο ν ό δ ρ ο μ ο μιας ζωτικά αναγκαίας –πρωτίστως εσωτερικής– αναστροφής. Να το πω αλλιώς: Δώσε το στίγμα σου κι ετοιμάσου μια για πάντα να ξυπνήσεις γιατί η σεληνιακή Έκλειψη-Πανσέληνος του Αυγούστου που πραγματοποιείται στον οίκο σου -μάλιστα!– είναι λύση. Χωρίς τη γνώση της φωτιάς ωραιότερα καιγόμαστε. Σωριάζεται ο πάταγος κι απομακρύνεται η βροντή αργά σαν τίγρη κουρασμένη. Τα νεύρα ερωτικά θριαμβεύουν. Το δέντρο γίνεται σαφέστατο. Το άνοιγμα των φύλλων σού δημιουργεί μια κάποια μεταφυσική δύναμη, μια εντύπωση αόρατου βηματισμού σε χώρους που δεν πάτησε άνθρωπος. Συμβαίνει στα όνειρα ν΄ακούσει κανείς ένα τραγούδι γραμμένο σε άγνωστη γλώσσα, που όμως (γιατί έτσι συμβαίνει στα όνειρα) το καταλαβαίνει. Αυτό το μήνυμα, οικείο και ταυτόχρονα ακατάληπτο, προκαλεί ένα ρίγος. Τέτοιο είναι το ρίγος που προκαλεί και η παρουσία της αιώνιας γυναίκας [κάρτα ταρώ: Ιέρεια] που κρατάει τα έσχατα μυστικά του ασυνείδητου –και του νερού. Ως αρχέτυπο της Σελήνης κυβερνά τα παλιρροϊκά ρεύματα, την γυναικεία περίοδο και τις περιοδικές απώλειες της συνείδησης (σεληνιασμός). Είναι η κάρτα που συμβολίζει κατ΄εξοχήν το anima, την θηλυκή όψη του αρσενικού ασυνείδητου. Στην πιο γενική της έκφραση, η Ιέρεια, είναι η Μητέρα–Νερό που μεταδίδει, άθελά της, ένα είδος γαλήνης του (γλωσσικού) κενού. Ας πούμε πως μοιάζει τέλεια με την ηρεμία που νιώθει συχνά κανείς μπροστά στη θέα ενός νεκρού. Οι λέξεις της δεν ανέχονται κανέναν αναβάτη. Η λύπη και η θάλασσα δεν έχουν πατρίδα. Κανείς δεν μπορεί ν΄αφηγηθεί περιληπτικά μια καταιγίδα. Οι φυλές του ροδάκινου δεν θα πολεμήσουν ποτέ με τις φυλές του σταφυλιού [κάρτα ταρώ: Πέντε των Ραβδών], και η χαρά σου αυτό το καλοκαίρι δεν μπορεί να εξηγηθεί με αριθμούς: Έχει ακροβατικά και κύματα δικά της τελείως, κύματα από το υπερπέραν συστημένα, κύματα σαν κέφι, κέφι σαν όπιο του λαού και βουτιές στους καταρράκτες των από μέσα μας πάντα φλεβών που διανυκτερεύουν. Ξαναγύρνα λοιπόν στα νερά τα άσπρα Υδροχόε, τα νερά τα μαύρα σου πάνε δεν σου πάνε. Ξαναγύρνα στην εορτή των αορτών, στο πάρε-δώσε. Πήδα στο αμαξάκι σου το αμφίβιο και πάμε να ψάξουμε για το νόημα μιας μουσικής που να γεννιέται απ΄το μηδέν. Τούτη η κολόνα κρύβει μια τρύπα ∴
¤ Ο κωδικός μύησης για εσένα, Υδροχόε ¤
Η ερμηνεία του συγκεκριμένου ανοίγματος βασίστηκε σε θραύσματα γραφής:
Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου, Νίκου Καρούζου, Σωτήρη Κακίση.
