Κριός

[κάρτα ταρώ: Ο Πύργος / αντεστραμμένος]  

Άνθρωποι που ζουν σε ατσαλένια σπίτια θα πρέπει αυτό το φθινόπωρο να κατεδαφίσουν την αστραπή. Κριάρι, μη στέκεσαι κάτω από ψιθύρους. Το χάδι τους είναι ένα μοιρογνωμόνιο. Αν χτυπήσει φλέβα, θα βρεις ρυθμό. Αν σκύψει στο στήθος σου, θα ακούσεις το τραγούδι. Το γκρέμισμα των φύλλων σου [κάρτα ταρώ: Ο Πύργος / αντεστραμμένος] στάζει 2 κουταλάκια του γλυκού υγρασία και ανυπακοή. Συγκρότηση έπειτα. Καπνός – Διαδρομή. Δυο χέρια που καιρό έχουν να νιώσουν επιθυμία. Να μπερδευτούν σε δάχτυλα άλλων. 7 παγωμένα δάχτυλα ποδιών και 3 που δεν προσεγγίζονται [κάρτα ταρώ: Τέσσερα των Ξιφών]. Η μνήμη είναι ζόρικο μέρος. Ήσουν εκεί. Κι αν κάτι τέτοιο δεν αληθεύει, δεν είναι πάντως και ψέμα. Η έλλειψη νοσταλγίας έχει κάποια προνόμια. Βέβαια η νοσταλγία και η μη νοσταλγία απαλύνουν το παρελθόν κι όσο επιστρέφεις εδώ [κάρτα ταρώ: Εφτά των Ξιφών / αντεστραμμένη] δεν υπάρχουν αναμνήσεις, μόνο ένα χάδι που πηγαινοέρχεται. Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη αναμνήσεων· το πρόβλημα είναι απλώς η έλλειψη, η έλλειψη πριν, κατά τη διάρκεια και μετά. Αυτό είναι το πρόβλημα σου. Αυτό κι ένας αξύριστος ταμίας που θέλει να μάθει -σιγομουρμουρώντας το: «οι λέξεις είναι έρωτας και αρμυρό το νάμα»- αν πραγματικά πιστεύεις πως η κάρτα σου θα γίνει δεκτή. Δεν απαντάς. Το πιγούνι και το μάγουλό σου εφαρμόζουν στην παλάμη του χεριού. Δεν απαντάς. Είσαι το παιδί που δεν έχει δει ποτέ του χιόνι. Είσαι το παιδί που δεν έχει δει ποτέ του θάλασσα. Παρόλο που μπορείς να αποχωρήσεις τραυματισμένος, δεν μπορείς να εγκαταλείψεις απλά και μόνο επειδή νιώθεις χάλια. Νιώσε καλά. Νιώσε καλύτερα. Προχώρα μπροστά. Μη δίνεις σημασία. Τα δάχτυλα κρύβουν τα μάτια σου, πίεσέ τα βαθιά στις κόγχες –υπερβολική αναστάτωση, υπερβολική για ένα κεφάλι που θυμάται να πονέσει. Έλα. Έλα τώρα. Ίσα που προλαβαίνεις να πιάσεις μόνο για μια στιγμή την καυτή λαβίδα με τα ακροδάχτυλα του ονείρου προτού μια ριπή πραγματικότητας σε ρίξει καταγής. Προχώρα παρακάτω. Μην δίνεις σημασία. Μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε φωτιά ∴

,

Κωδικός Μύησης


Θραύσματα γραφής: e. e. cummings, Ευγένιος Αρανίτσης, Γεωργία Τρούλη, Ειρήνη Γιαννάκη, Claudia Rankine.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Ο Μάριος Σοφοκλέους γεννήθηκε το 1973 στην Κύπρο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως στυλίστας πνευμάτων.Το πραγματικό του όνειρο είναι να φοράει κόκκινο κοντομάνικο πουκάμισο, κόκκινο φουλάρι και μπότες μέχρι το γόνατο, και να είναι μέλος μιας μυστικής κινέζικης εταιρείας χωρίς σκοπό, στην Αυστραλία.