Σε ένα άσπρο πορσελάνινο κουτάκι ξεχωρίζω τα μαργαριτάρια από τα τσιγκάκια της κόκα-κόλας σα να καθαρίζω φακές. Κρύβομαι πίσω από ένα παντζούρι γιατί απ’έξω περνά μια παρέα αγοριών που μιλάνε και γελάνε φωναχτά και φοβάμαι μη χάσω το μέτρημα. Το σπίτι είναι μεγάλο με ξύλινα πατώματα σκονισμένα κι έχει παντού στοίβες από μπλε τετράδια σαν εκείνα που είχαμε στο σχολείο. Σε ρωτάω τι θα τα κάνουμε όλα αυτά τα βιβλία, και μου λες να πάμε αμέσως στο ταχυδρομείο να τα στείλουμε στο Μαραθώνα. Πρέπει να αδειάσουμε το σπίτι γιατί σε λίγο θα αρχίσει το μεγάλο πάρτυ-συνοικέσιο. Την προηγούμενη φορά δε μου άρεσε κανείς, όμως κάποιος ήρθε κρυφά και μ’αγκάλιασε ακριβώς έτσι όπως προτιμώ και προσπαθούσα να μη δω το πρόσωπό του για να μη μάθω ποιος ήταν. Τα αγόρια στέκονται πίσω απ’το μισόκλειστο παντζούρι και μου περνούν μέσα από τις χαραμάδες φωτογραφίες μου με διάφορες μεταμφιέσεις: νοσοκόμα, λεγεωνάριος, σταρ του βωβού, κοκκινοσκουφίτσα, ελαιοχρωματιστής, νεογέννητο, υπάλληλος της ΔΕΗ, λεοπάρδαλη, εγώ στο σουπερμάρκετ, εγώ που εξαφανίζομαι μέσα σε μια αόρατη απαλή ρουφήχτρα από μαύρο.
.
Μόλις απομακρύνονται, βγαίνω έξω και πηγαίνω απέναντι, στο σπίτι χωρίς πόρτα. Έχει μια μεγάλη αυλή με τραπεζάκια καφενείου και μέσα μένουν τρεις άντρες με σκαμμένα πρόσωπα και φθαρμένα ρούχα κι ένας γάτος άσπρος, καφετής και κόκκινος με πολύ φουντωτό τρίχωμα και μυτερή μουσούδα. Κρυφοκοιτάζω πίσω απ’την κουρτίνα και δεν είμαι σίγουρη αν κάτι φτιάχνουν ή κάτι χαλάνε. Ντρέπομαι να τους μιλήσω, γι’αυτό αρχίζω να τραγουδάω μια μελωδία κι από το στόμα μου μαζί με τη φωνή βγαίνει και ήχος πιάνου. Μα πώς γίνεται να το ξέρεις; Αυτό είναι δικό μας τραγούδι. Κι εσύ δεν είσαι από δω, μου λέει ο ένας μισανοίγοντας την κουρτίνα. Κοιτάζω πίσω μου και βλέπω πως η αυλή έχει γεμίσει άντρες με σκαμμένα πρόσωπα και φθαρμένα ρούχα. Κάθονται στα τραπεζάκια και σιγομουρμουρίζουν εν χορώ την ξένη μελωδία που βγαίνει από το στόμα μου. Το τραγούδι τους τρίβεται γύρω απ’το λαιμό μου. Υπνοβάτες με αιλουροειδείς φωνές.
Ήχοι, λέξεις και εικόνες που προσπαθούν να αναπαραστήσουν το όνειρο της 27ης του Γενάρη
