Ayutthaya, κόρη του Σιάμ
Με το ένδοξο παρελθόν
Και τον κακό χαμό σου

Τα ακέφαλα αγάλματά σου σκέφτομαι
Που μαύρισαν στον χρόνο
Τα πέτρινα σκαλιά που έλιωσε η βροχή κι η υγρασία

Έχεις λίγα άνθη γιασεμιού στην πόρτα σου και μοσχομυρίζει καλωσόρισμα
Τα σκυλιά ξαπλώνουν μπροστά στον Βούδα
Θαρρείς προστάτες

Πουλιά πετάνε, μπορεί να μιλάνε με τους νεκρούς σου
Σαν κάποιον να ψάχνουν την ώρα που πέφτει ο ήλιος
Αλήθεια, πώς θα ‘ναι η νύχτα σου κάτω από το φεγγάρι που κοκκινίζει τις πέτρες;

Ayutthaya, σίγουρα ήσουν γυναίκα
Στους τροπικούς σου θα έκλεινες κάθε ανδρικό δάκρυ που φοβόταν να πέσει
Θα τους έλουζες με ζέστη κι υγρασία
Θα τους νανούριζες πάνω στη βάρκα

Μπορεί και να τους έπνιγες όταν φουσκώναν τα νερά
Κανείς δεν θα το μάθει
Εκείνο το βράδυ άρχισε η φωτιά.


ΥΓ. Η Ayutthaya υπήρξε πρωτεύουσα του Σιάμ από τον 14ο μέχρι τον 18ο αιώνα, όταν καταστράφηκε στον πόλεμο με την Βιρμανία το 1767. Έπιασε φωτιά και σήμερα απέμειναν μόνο τα ερείπια της άλλοτε ένδοξης πόλης. Βρίσκεται περίπου 70 χιλιόμετρα βόρεια της Μπανγκόκ, στις όχθες του ποταμού Chao Phraya.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Φύσει και θέσει περίεργη, εξερευνώ και ανακαλύπτω, δημιουργώ ενίοτε, προς το παρόν στην Κίνα.