Η Teresa Colom (La Seu d’Urgell, 1973) είναι συγγραφέας και ποιήτρια από την Ανδόρρα. Συχνά στα ποιήματα της, το ποιητικό αντικείμενο, ανάξιο λόγου σε πρώτη ματιά, λειτουργεί σαν μεταφορά για τα βαθύτερα υπαρξιακά ζητήματα που απασχολούν την ποιήτρια. Άλλοτε επιστρατεύονται ζώα κι άλλες φορές οι στίχοι επικαλούνται αναμνήσεις από την παιδική ηλικία και την οικογενειακή ζωή, ενώ υπάρχουν στιγμές που οι ποιητικές συνθέσεις λειτουργούν σχεδόν σαν γρίφοι που μένουν όμως άλυτοι μπρος στο παράλογο της ζωής.
Διώχνω έναν ιστό αράχνης από το πρόσωπο μου.
Το έχω κάνει τόσες φορές, σαν να μην ήμουν εγώ η νεκρή αράχνη.
Να πεθαίνεις ξανά και ξανά στο χρόνο και να μη δίνεις σημασία.
Πόσα αστέρια δε ρίχνουμε στον ουρανό
που, ζεστά ακόμα, επιστρέφουν πέφτοντας πάνω μας.
Τόσα που ούτε καν σκύβουμε να τα μαζέψουμε,
που ούτε καν συλλαμβάνουμε πως ζούμε ρίχνοντας στον ουρανό
τ’ αστέρια που αποτελούν το χώμα που πατάμε.
Κι ανάμεσα στους πυλώνες φυσάει αέρας.
Δεν το λέμε ματαιότητα, το λέμε μοναξιά.
Ένα λιοντάρι μοιάζει με λιοντάρι.
Μια αράχνη μοιάζει με αράχνη.
Αλλά πίσω απ’ τα μάτια ενός ανθρώπου μπορεί να σε κοιτάζει οποιοσδήποτε.
Μου απηύθυναν λέξεις
που τυλίχτηκαν στο λαιμό μου και μπλέχτηκαν στα μαλλιά μου.
Συχνά φαινόμουν πιο ευτυχισμένη απ’ όσο ήμουν.
Τα χαμόγελα τραβούν το δηλητήριο των φιδιών.
όταν αναπαύεσαι εν ειρήνη ο τάφος σε γαργαλάει
και γελώντας ο νεκρός μαζεύεται ασυναίσθητα
το κεφάλι αγγίζει το καπάκι βυθισμένο στη γη
όλα είναι ανάσα γέλιου που εξατμίζεται
το τι θα πουν γλιστράει ως τη ραχοκοκαλιά του νεκρού
σαπίζει η πλάτη της κάσας ρίζες τρυπώνουν ανάμεσα στους σπόνδυλους
όλα είναι τραγανό κουβάρι από χορτασμένες ρίζες
και το φέρετρο ουρανός
μια θηλιά κρέμεται απ’ τον ουρανό
χάνεται σε σύμπαντα σε σιωπές
στον ακατανόητο αβυσσαλέο ίλιγγο
μια χορδή δεμένη εκεί που όλα αρχίζουν
μια θηλιά κρέμεται απ’ το ταβάνι
Από το 2004 η Teresa Colom ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή. Στα έργα της μιλά με ευαισθησία και διεισδυτικότητα για τα απλά πράγματα που συνθέτουν την πολυπλοκότητα της ζωής. Το 2009 έλαβε το βραβείο FNAC και χρημάτισε καλλιτεχνική διευθύντρια στο Φεστιβάλ Ποίησης της Βαρκελώνης, ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα «La senyoreta Keaton i altres besties» (Η δεσποινίς Κήτον και άλλα ζώα) κέρδισε το 2015 το βραβείο Maria Angels Anglada για το καλύτερο έργο της χρονιάς. Ο Guardian χαρακτήρισε τις ιστορίες της σαν μια «διασταύρωση μεταξύ του Tim Barton και των αδερφών Γκριμ».
Στα ελληνικά κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Βακχικόν» η δίγλωσση ποιητική ανθολογία «Poemes de Teresa Colom/ Ποιήματα της Τερέζα Κολόμ». Σε πρόλογο της Anna Crowe και μετάφραση της Νάνσυ Αγγελή, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Νέοι ποιητές απ’ όλο τον κόσμο» https://www.youngpoets.eu/
