Το ΑΣΣΟΔΥΟ συνεχίζει το ταξίδι στις βραχονησίδες του Σαρωνικού Κόλπου, δηλαδή στα ξερονήσια που στέκουν έρημα γύρω από την Αττική, τα οποία ούτε ένας άνθρωπος δεν τα είχε ποτέ του για τόπο καταγωγής. Συνήθως τα αντικρύζουμε με το καράβι της γραμμής για το Αιγαίο, τα προσπερνάει το βλέμμα μας αδιάφορα, κι όμως, αν επιμείνουμε λιγάκι όλο και μια μποτίλια με σημείωμα θα δούμε να αστράφτει σφηνωμένη στα βράχια τους. Ας προσπαθήσουμε να διαβάσουμε τι λέει.
Ρεβυθούσα
(ερεβίνθιον – ερέβινθος – ροβίθι – ρεβίθι)
Η Ρεβυθούσα ήταν ένα νησί ανάμεσα στα Μέγαρα και τη Σαλαμίνα, ανάμεσα σε άλλα νησιά, τη Μακρόνησο, το Μικρό και το Μεγάλο Παχάκι. Ήταν ένα νησάκι που η μάνα μου πήγαινε να μαζέψει λουλούδια, όταν ο πατέρας της την άφηνε επάνω σε αυτό, για να πάει εκείνος για ψάρεμα. Σήμερα είναι απλά ένας ισοπεδωμένος χώρος, ο οποίος από το 1999 έχει δεχτεί τις εγκαταστάσεις του Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου. Οι εργασίες βέβαια είχαν ξεκινήσει από την δεκαετία του 80′ και είχαν προκαλέσει σθεναρές αντιδράσεις από τους κατοίκους που ζουν σε απόσταση αναπνοής. Κάποιες από τις αντιδράσεις είχαν καταλήξει και σε βίαια επεισόδια.
Στο διαδίκτυο διαβάζουμε: Είναι μία από τις τρεις πηγές τροφοδοσίας του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου και ένας από τους δέκα αντίστοιχους σταθμούς που λειτουργούν σήμερα σε όλο τον χώρο της Μεσογείου και της Ευρώπης. Εκεί εκφορτώνονται και παραλαμβάνονται φορτία φυσικού αερίου, που φθάνουν στη χώρα με δεξαμενόπλοια σε υγρή μορφή. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο αποθηκεύεται σε τρεις δεξαμενές, μετατρέπεται σε αέριο και τροφοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου.
Και παρόλο που ένα τοπικό λαϊκό δίστιχο λέει Κούλουρη και Μέγαρα, φαΐ, χορός και ψέματα, η Ρεβυθούσα κατέληξε να γίνει το μήλον της Έριδος ανάμεσα στους Μεγαρίτες και τους Κουλουριώτες (Σαλαμινίους), αφού και οι δύο Δήμοι ήρθαν σε αντιπαλότητα για το διοικητικό-γεωγραφικό καθεστώς στο οποίο ανήκει· ουσιαστικά δηλαδή για το ποιος Δήμος θα έβαζε στον κορβανά του τα ανταποδοτικά τέλη που είναι αρκετών χιλιάδων ευρώ. Μετά από ειδικά δικαστήρια η Ρεβυθούσα κατακυρώθηκε στη Σαλαμίνα.
Αυτό, όμως, που οι πολίτες των δύο όμορων δήμων χρειάζεται να αντιληφθούν είναι πως δεν έχουν κάτι να χωρίσουν, αλλά πως έχουν ανάμεσά τους ένα οικολογικό πρόβλημα που σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος οι επιπτώσεις του στο θαλάσσιο περιβάλλον και σε μας θα είναι στην καλύτερη περίπτωση μη αναστρέψιμες. Ειδικά τώρα που έχουν ήδη ανακοινωθεί έργα ανάπλασης στη Ρεβυθούσα και μια νέα προβλήτα φόρτωσης φιλοδοξεί να μεγεθύνει τις διαχειρίσιμες ποσότητες φυσικού αερίου λόγω του ότι η Ρεβυθούσα ετοιμάζεται να αποτελέσει, όπως ανακοινώθηκε, πύλη εισόδου για το αμερικανικό LNG στην ΕΕ. Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας άλλωστε, που ο υφυπουργός ενέργειας των ΗΠΑ Mark Menezes επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις.
Κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει το καλοκαίρι του 2011, όταν επί τρεις ώρες το φουγάρο της Ρεβυθούσας έβγαζε φωτιά και μαύρο καπνό. Η ανησυχία των κατοίκων του Ήρεμου Κύματος (χερσόνησος Αγ. Τριάδας) ήταν μεγάλη και τα ερωτήματα πολλά. Ας ελπίσουμε στο μέλλον μη γίνουν περισσότερα.
