Ξαναγύρισα στα μπουζούκια. Μετά το θάνατο του Παντελίδη δεν έβρισκα πια κανένα ενδιαφέρον σ` αυτούς τους χώρους και στο χώρο αυτό του τραγουδιού. Μα την Παρασκευή το βράδυ παράβλεψα αυτό το ιδιότυπο πένθος κι έκανα μια εξαίρεση.
Ο λόγος ήταν η Μαριάννα Παπαμακαρίου. Γνωρίστηκα μαζί της πριν κάτι χρόνια σε μια συνέντευξη. Έκανα τότε ένα θέμα με ανερχόμενα παιδιά στο λαϊκό τραγούδι, στη νύχτα. Με είχε εντυπωσιάσει πολύ ως άνθρωπος, με τα λόγια της, με το φέρσιμό της.
Δεν ξαναβρεθήκαμε ποτέ από τότε, ούτε την άκουσα ποτέ σε κανένα μαγαζί. Μα τον τελευταίο καιρό την παρακολουθώ στο youtube, μένοντας έκπληκτος με την καλλιτεχνική της εκτίναξη. Για μένα είναι πια η σπουδαιότερη λαϊκή τραγουδίστρια της νεότερης γενιάς – ίσως να υπάρχουν κι άλλες που δεν τις ξέρω και δεν τις ξέρει κι ο πολύς ο κόσμος.
Της γράφω την Παρασκευή στο facebook: «Λογικά θα `ρθω να σ` ακούσω απόψε». «Να έρθεις!», μου λέει. «Θα πεις και το Μακριά μου να φύγεις;», ρωτάω με αγωνία. «Ναι. Αργά.»
Μαζευόμαστε μια μικρή και καλή παρέα και πάμε. Το μαγαζί είναι στη Νέα Σμύρνη, λίγο μετά την πλατεία. Λέγεται «Άσπρο πιάτο» – έχει και φαΐ. Δεν έχουμε κάνει κράτηση, αλλά βρίσκουμε τραπέζι – αν ήταν Σάββατο, πιθανό να μη βρίσκαμε∙ τυχεροί είμαστε. Πολύς νεαρόκοσμος και πολύ κέφι. Τρεις γιορτάζουν τα γενέθλιά τους κι έχουν βγει με τις παρέες τους. Κοιτάζω τα κεριά πάνω στις τούρτες: 22, 25 και 27. Υπάρχουν ακόμα τέτοιες ηλικίες;
Το πρόγραμμα έχει ήδη αρχίσει, με το Γιάννη Κώστογλου και το Σταύρο Βαϊνά να στέκονται επάξια στο πλάι της Μαριάννας. Δυνατή κι η ορχήστρα, καλοί οι μουσικοί. Λίγο πριν τα ξημερώματα, κι ενώ το πάλκο μοιράζονται οι δύο άντρες, επισκεπτόμαστε τη Μαριάννα στο καμαρίνι της. «Δεν το `πες το Μακριά μου να φύγεις», της λέω με παράπονο. «Ναι, δεν το παίξαμε», μου απολογείται. «Θες να βγω να το πω τώρα;» «Σιγά, κάτσε ξεκουράσου.»
Γυρνάω σπίτι και βάζω το video. Τότε μόνο καταλαβαίνω γιατί είχα τόση ανάγκη το τραγούδι αυτό από τη φωνή της Μαριάννας. Γιατί η Μαριάννα τού αλλάζει τα φώτα. Το «Μακριά μου να φύγεις» μες στην αλήθεια της φωνής της ακούγεται «Κοντά μου να μείνεις». Κι εγώ αυτό είχα ανάγκη ν` ακούσω την Παρασκευή το βράδυ. Γι` αυτό πήγα.
«Κοντά μου να μείνεις», λοιπόν.
Να την ακούς τη Μαριάννα.
.
Διαβάστε επίσης:
Ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος και ο τελευταίος αμανές του κόσμου
