Η Αλεχάντρα Πισαρνίκ, εκτός από τις ποιητικές της συλλογές, άφησε πίσω της μεγάλο αριθμό ημερολογιακών εγγραφών και επιστολών, που μας επιτρέπουν να μπούμε μ’ έναν άλλον τρόπο στον κόσμο της. Σήμερα, μεταφράζουμε μία από τις επιστολές της προς τον Λεόν Οστρόβ, Καθηγητή Πειραματικής Ψυχολογίας στο Μπουένος Άιρες, που υπήρξε ψυχαναλυτής της όταν εκείνη ήταν στα 18 της και μετέπειτα φίλος της. Οι επιστολές τους κατά την παραμονή της Πισαρνίκ στο Παρίσι (1960-1964) δημοσιεύτηκαν από τον εκδοτικό οίκο Eduvim το 2013, σε επιμέλεια της κόρης του Οστρόβ, Αντρέα.
Αγαπημένε Λεόν Οστρόβ:
Ευχαριστώ για τις επιστολές σας κι ευχαριστώ γι’ αυτό του Βαγιέχο και γι’ αυτό που μου λέτε και για το πώς μου το λέτε. Προς το παρών όλα πάνε καλά. Εδώ ετοιμάζεται να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος, αλλά κανείς δεν το νιώθει. Και ακόμη και να το ένιωθε… (ο Ντοστογιέφσκι έλεγε πως θα μπορούσαν να καταρρεύσουν όλα με όλους «αρκεί να μπορώ να πιω την κούπα τσάι μου»). Ο ουρανός ήταν λευκός αυτόν τον μήνα, ήταν μια απουσία, ήταν η αγάπη μου αυτός ο ουρανός: ήταν μια εκεχειρία, μια γέφυρα μεταξύ δύο κόσμων. Θα μου άρεσε να ξέρω για το Μπουένος Άιρες, δηλαδή, για εσάς και για κάποιους λίγους ακόμη που αγαπώ.
Σας στέλνω αυτές τις λίγες γραμμές διότι είναι για να σας πουν πως έχω λάβει, μου έχουν φτάσει, οι δύο τελευταίες επιστολές σας. Σύντομα θα σας στείλω τη δική μου ειπωμένη όπως πρέπει, που θα είναι τεράστια και προβληματική κι ερωτευμένη με την πρώτη αντωνυμία όπως όλες οι προηγούμενες. Επιθυμώ θηριωδώς να μπορούσατε να έρθετε το συντομότερο δυνατόν στο Παρίσι. Μην ανησυχείτε για τις διευθύνσεις μου ούτε για της αλλαγές κατοικίας που αξίζουν τουλάχιστον έναν Προυστ για να τις αναφέρει. Γράφετέ μου πάντα στο Προξενείο.
Αγκαλιές για εσάς και την Αγλάε και την Αντρέα,
Αλεχάντρα
1 Νοεμβρίου 1960.
* στη φωτογραφία η Αλεχάντρα Πισαρνίκ μαζί με την -επίσης ποιήτρια- Όλγα Ορόσκο στο Παρίσι το 1962
