Ο Παναγιώτης Μέξης, ανιψιός του βουλευτή Σπετσών κ. Γουδή –και γνωστού ιδιοκτήτη ατμόπλοιων- βρισκόταν εδώ και 3 χρόνια στο Μιλάνο για να σπουδάσει στην Ανώτατη Πολυτεχνική σχολή. Δυστυχώς όμως οι σπουδές του δεν ήταν το κύριο μέλημά του καθώς μετά από 4 χρόνια επαναλάμβανε τα μαθήματα του πρώτου έτους. Όταν το έμαθαν οι γονείς του, του έγραψαν απειλώντας τον πως αν δεν επιτύχει στις φετινές εξετάσεις δεν θα του ξαναστείλουν χρήματα. Ο νέος προσπάθησε αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. Μάλλον οι γονείς του αρνήθηκαν να του δώσουν χρήματα γιατί ήρθε σπίτι μου λέγοντάς μου πως έβαλε ενέχυρο το ρολόι του για να πληρώσει την οικοδέσποινά του. Την επόμενη μέρα έμαθα πως ήταν άρρωστος και πήγα να τον επισκεφθώ. Μάλιστα η οικοδέσποινα μου είπε πως προσποιούταν τον άρρωστο για να δικαιολογήσει την αποτυχία των εξετάσεων. Ο γιατρός που ήρθε να τον δει επέμεινε πως δεν είχε τίποτα παραπάνω από μια στομαχική διαταραχή. Αυτό συνεχίστηκε για 6 μέρες ώσπου την 7η μέρα έμαθα ότι ήταν στο νοσοκομείο. Πήγα πάλι να τον δω, μίλησα με τον γιατρό και μου είπε πως ο νέος είχε δηλητηριαστεί με φώσφορο πριν από επτά ημέρες και πλέον ήταν πολύ αργά, δεν υπήρχε καμία ελπίδα. Τα ξημερώματα, στις 4 το πρωί ο δυστυχής παρέδωσε το πνεύμα, μόνος, κατάμονος, θύμα της φιλοτιμίας του. Τηλεγραφήσαμε τετράκις στους γονείς του αλλά δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. Τελικά μετά από ένα τηλεγράφημα στον βουλευτή κ. Γουδή ο πρόξενος της Ελλάδας μας τηλεφώνησε λέγοντας πως θα αναλάβει όλα τα έξοδα της κηδείας. Στην κηδεία του νεαρού ήταν σχεδόν όλοι οι φοιτητές της πολυτεχνικής σχολής και οι καθηγητές. Οι γονείς του δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Τις επόμενες ημέρες εφημερίδες του Μιλάνου έκαναν λόγο για τους άκαρδους γονείς που πίεσαν τον γιο τους μέχρι το σημείο της αυτοκτονίας αλλά και για τον γιατρό που επέμενε πως δεν είχε τίποτε.

Στις 28 Οκτωβρίου μετά τα μεσάνυχτα, ο 45χρονος καθηγητής γαλλικών κ. Ασπρέας αυτοκτονεί πίσω από την Ακρόπολη κόβοντας με ξυράφι το λαιμό του. Ο τρόπος της αυτοκτονίας που επέλεξε δεν ήταν τυχαίος. Πριν κάποιο διάστημα είχε υποστεί λαρυγγοτομία λόγω ασθένειας των φωνητικών χορδών. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την απόλυσή του από το σχολείο αφού χωρίς φωνή δεν μπορούσε να διδάξει πια.

Στις 20 του Οκτώβρη, στη θέση Λουβιάρη του Πειραιά, όχι πολύ μακριά από την παραλία, σε έναν βράχο, βρέθηκε το πτώμα ανδρός μεσήλικα, με κόψη ψαρά. Ο φονευθείς καθόταν στηριγμένος με την αριστερή του πλευρά στο βράχο και κάτω του υπήρχε ένα καπέλο και ένα πιστόλι άδειο. Η στάση του φαινόταν τόσο φυσική ώστε ο κόσμος που περνούσε δεν κατάλαβε αρχικά πως ήταν νεκρός αλλά νόμιζε ότι κοιμόταν. Κάποιες ώρες μετά κάποιος επιχείρησε να τον ξυπνήσει μα βλέποντας και το πιστόλι κατάλαβε αμέσως πως ο άνθρωπος ήταν νεκρός. Ο θάνατός του προήλθε από δύο βολές που έκανε πίσω από το αυτί. Φαίνεται πως η μια δεν ήταν αρκετή για να επιφέρει τον θάνατο και είχε ακόμη την δύναμη να πυροβολήσει ξανά. Αρχικά η ταυτότητά του δεν μπόρεσε να εξακριβωθεί. Επάνω του βρέθηκαν 60 λεπτά, ένα μολύβι και ένα τεμάχιο χαρτιού που από την μια έλεγε «Αθ. Αντωνόπουλος» και από την άλλη «Νικ. Τσιμέας», όμως τι ειρωνεία, κανένα από αυτά τα ονόματα δεν ήταν το δικό του. Λίγες μέρες μετά η ταυτότητά του αναγνωρίστηκε. Ήταν ο Γεώργιος Μπαρουξόπουλος από τον Βόλο, καπνοπώλης στο επάγγελμα και διατηρούσε ένα καπνοπωλείο μέσα στο καφενείο «Ταΰγετος» στο Κολωνάκι. Ο Μπαρουξόπουλος ήταν πολίτης κοσμογυρισμένος στην Αιθιοπία, την Ινδία και τη Ρωσία. Ο λόγος της αυτοκτονίας του ήταν σαφής. Μετά το νέο νόμο για τον καπνό ο Μπαρουξόπουλος αναγκάστηκε να κλείσει το καπνοπωλείο, αγαπούσε και λίγο την χαρτοπαιξία κι έτσι δεν άργησε να έρθει το οικονομικό αδιέξοδο.

Ο όρμος του Λουβιάρη σήμερα, ένας γνωστός τόπος αυτοκτονιών του 19ου αιώνα (αρχείο Pireorama)

Project 1887: Ειδήσεις ενάντιες στην επίσημη ιστορία που βρίσκονται μονίμως 130 πριν και αποτελούν προϊόν πρωτογενούς έρευνας.