Καταγραφή αγαπημένων τραγουδιών, αθέατων συνήθως μουσικών στιγμών, που αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία – «ζωή». Ανάμεσα σε αυτά, ορισμένα πιο γνωστά που επίσης χαρακτηρίζονται από μια ιδιαίτερη, μη εφήμερη αισθητική.
ΔΕΚΑ
Έντονα ηλεκτρονικά μοτίβα, σκοτεινά τοπία, δεμένος ήχος, υπερβολικά καθαρή – στιλπνή φωνή. Δυνατό, χαρακτηριστικό EBM από τους Γερμανούς Indicate που κυκλοφόρησαν δύο 12ιντσα το 1987 και το 1989.
ΕΝΝΙΑ
Ένας συνειρμός μπορεί να σε φέρει από το Βέλγιο στην Ελλάδα, στην Ασία, σ’ ένα ποίημα.
«Είναι μακριά από μας τα αστέρια
μακριά – μακριά, πολύ – πολύ μακριά.
Ανάμεσα στ’ αστέρια η γη μας είναι μια κουκκίδα
μια τόση δα κουκκίδα,
και η Ασία το ένα πέμπτο είναι της γης μας.
Μια χώρα της Ασίας είναι οι Ινδίες,
μες τις Ινδίες μια πόλη είναι η Καλκούτα.
Ο Μπενερτζή δεν είναι παρά μοναχά ένας άνθρωπος μες στην Καλκούτα»
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ (Απόσπασμα από ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου)
ΟΧΤΩ
Μοναδικός συνδυασμός ψυχεδέλειας, kraut rock και electro, με έντονα πολιτικοποιημένο στίχο. Ένα κρυμμένο διαμάντι από τη Γερμανία της δεκαετίας ’90. Υπάρχει ομώνυμο έργο του Ferdinand Bruckner [1926], το οποίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Michael Haneke (Funny Games κ.λπ.). Εδώ το, τέταρτο άλμπουμ τους, “Schnittstellen” [1997] από την ανεξάρτητη Soundbuster Productions.
ΕΦΤΑ
Απόκοσμο ambient που χαϊδεύει τα ρείθρα του υποσυνείδητου. Από το συνθέτη Benjamin Wynn και το άλμπουμ “1979” [2014]. Ένα από τα τμήματα εξευγενισμού και απαλότητας της ηλεκτρονικής εποχής.
ΕΞΙ
Ντουέτο από το Essex της Μ. Βρετανίας, που συνδυάζει παλιό και νέο, avant-garde electronica και easy listening (!) δημιουργώντας ενδιαφέροντα, μέσα από την απλότητα και την επανάληψη, ηχητικά τοπία. Έχουν κυκλοφορήσει οκτώ άλμπουμ από το 1998 μέχρι σήμερα.
ΠΕΝΤΕ
Μελωδίες βουτηγμένες στον καπνό, το αλκοόλ και την περιπλάνηση, γοητευτική, σπαρακτική φωνή, μια μετα-διασκευή κλασικού rock ‘n’ roll από τους Dirty Beaches, από τον ταλαντούχο Καναδο-Ταϊβανέζο Άλεξ Ζανγκ Χουνγκτάι δηλαδή.
ΤΕΣΣΕΡΑ
Τι αποτέλεσμα προκύπτει όταν συνεργάζεται το πιο γνωστό post rock γκρουπ στην Ελλάδα (μετά από περίπου μία δεκαετία που είχε άτυπα διαλυθεί) με την ταλαντούχα ελληνίδα μουσικό Kid Moxie που ζει και εργάζεται πλέον στην Αμερική (έχει συνεργαστεί με David Lynch και Angelo Badalamenti); Κάτι πολύ διαφορετικό από τις προηγούμενες δουλειές τους, μια αργή, σκοτεινή, ηλεκτρισμένη synth-pop με ρετρό αίσθηση.
ΤΡΙΑ
Ελληνικό new wave αξιώσεων από την Creep Records του Μπάμπη Δαλίδη. Η φωτογραφία του εξωφύλλου μήπως θυμίζει το δεύτερο άλμπουμ των Suede “Dog Man Star” [1994]; Πολλά γκρουπ από την εν λόγω ανεξάρτητη εταιρία ακούγονται συχνά σε μαγαζιά υπενθυμίζοντας την πολύ καλή δουλειά που είχε γίνει, δουλειά που άφησε το αισθητικό στίγμα της στο χρόνο (Metro Decay, Villa 21, The Reporters κ.λπ.).
ΔΥΟ
O Andy Stott από το Mancester προσαρμόζει τον ήχο της δεκαετίας του ’80 στις σημερινές αγωνίες και το σύγχρονο αστικό περιβάλλον. Μια σύζευξη ηλεκτρονικών ιδιωμάτων, πολύ φρέσκια και ενδιαφέρουσα. Τέσσερις δίσκοι στο ενεργητικό του.
ΕΝΑ
Εκτός από τη γνωστή μελοποίηση ποιήματος του Διονύση Καψάλη από τα Διάφανα Κρίνα, υπάρχουν και τούτες εδώ οι «Μέρες Αργίας» από τους Κεφάλαιο 24. Οι Κεφάλαιο 24 πήραν το όνομά τους από τραγούδι του Syd Barett και δίνουν από το 1988 δείγματα υψηλής αισθητικής στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής με έντονο το πειραματικό και αυτοσχεδιαστικό στοιχείο. Η «ψυχή» του συγκροτήματος ακούει στο όνομα Αντώνης Λιβιεράτος κι η προσωπική του διαδρομή αξίζει τη διερεύνηση.
