Δεν μπορώ να ζήσω μαζί Σου–
Αυτό θα ήταν Ζωή–
Κι η Ζωή είναι πέρα εκεί –
Πίσω απ ́ το ράφι
Ο Φύλακας του Οστεοφυλακίου κρατάει το Κλειδί για –
Σηκώνει
Την Ζωή Μας –Τις Πορσελάνες Του –
Σαν κάποιο Φλυτζάνι–
Που το Ξεχώρισε η Νοικοκυρά–
Παλιομοδίτικο–ή Σπασμένο–
Μια καινούργια πορσελάνη είναι πάντοτε ωραία –
Οι Παλιές ραγίζουν –
Δεν μπορούσα να πεθάνω – μαζί Σου –
Γιατί πρέπει ο Ένας να περιμένει
Ώσπου να κλείσει στα μάτια του Άλλου το Βαθύ Βλέμμα –
Εσύ – δεν μπορούσες
Εγώ– άρα μπορούσα να στέκω στο πλάι
Να Σε κυττώ – να παγώνεις –
Χωρίς να έχω το Δικαίωμα του Πάγου–
Προνόμιο του Χάρου;
Kαι δεν μπορούσα να αναστηθώ – μαζί Σου –
Γιατί το Πρόσωπό Σου
Θα έσβηνε το πρόσωπο του Χριστού –
Η Νέα Χάρις
Λάμψε απλός – και ξένος
Στην νοσταλγία του Ματιού –
Πέρα που Εσύ Άστραψες
πιο Δίπλα μου από Εκείνον –
Θα ήταν η ώρα της Κρίσης για Μας – Πώς –
Ότι Εσύ– λειτουργημένος μέσα στους Ουρανούς – Συ ξέρεις,
Ή αναζητώντας τους –
Εγώ δεν μπορούσα
Γιατί Εσύ ρούφηξες όλο το Βλέμμα –
Και δεν είχα πια Μάτια
Για κατώτερες αριστείες
Όπως ο Παράδεισος
Κι αν Εσύ είχες χαθεί, θα είχα χαθεί–
Κι ας ηχεί πιο δυνατά
Το όνομά μου
Στην Ουράνια δόξα –
Κι αν–είχες σωθεί Εσύ–
Κι–Εγώ ήμουνα καταδικασμένη
Εκεί που Εσύ δεν είσαι – Θα ήταν
Αυτός ο Εαυτός–η Κόλασή Μου–
Γι ́αυτό πρέπει να συναντηθούμε χωριστά –
Εσύ εκεί – Εγώ – εδώ
Η Πύλη μια χαραμάδα
Ότι είναι οι Ωκεανοί – και η Προσευχή –
Κι ετούτη η Λευκή Συντήρηση–
Απελπισία
I cannot live with You –
It would be Life –
And Life is over there –
Behind the Shelf
The Sexton keeps the Key to –
Putting up
Our Life – His Porcelain –
Like a Cup –
Discarded of the Housewife –
Quaint – or Broke –
A newer Sevres pleases –
Old Ones crack –
I could not die – with You –
For One must wait
To shut the Other’s Gaze down –
You – could not –
And I – could I stand by
And see You – freeze –
Without my Right of Frost –
Death’s privilege?
Nor could I rise – with You –
Because Your Face
Would put out Jesus’ –
That New Grace
Glow plain – and foreign
On my homesick Eye –
Except that You than He
Shone closer by –
They’d judge Us – How –
For You – served Heaven – You know,
Or sought to –
I could not –
Because You saturated Sight –
And I had no more Eyes
For sordid excellence
As Paradise
And were You lost, I would be –
Though My Name
Rang loudest
On the Heavenly fame –
And were You – saved –
And I – condemned to be
Where You were not –
That self – were Hell to Me –
So We must meet apart –
You there – I – here –
With just the Door ajar
That Oceans are – and Prayer –
And that White Sustenance –
Despair –
