ΔΕΚΑ
Εξ αφορμής της ενδιαφέρουσας ανακατασκευής της μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη από τους Creative Electronic Orchestra, αξίζει να αναφερθεί κάτι που πολλοί δε γνωρίζουν. Ο γιος του Μίκη, Γιώργος Θεοδωράκης, είναι ένας ιδιαίτερος συνθέτης στο χώρο της ηλεκτρονικής – πειραματικής μουσικής ενώ δικές του συνθέσεις υπήρχαν και στην ταινία «Ασυμβίβαστος» [1979] με πρωταγωνιστή τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Τα τρία άλμπουμ που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του ’80 δε δίστασαν να κοιτάξουν στα μάτια το μέλλον.
ΕΝΝΙΑ
Σε παρόμοιο κλίμα, η αυτοσχεδιαστική ομάδα του Κωστή Δρυγιανάκη «Οπτική Μουσική» ξεφεύγει από τις κλασικές φόρμες χρησιμοποιώντας σχεδόν ό,τι βρίσκει μπροστά της. Το κομμάτι που ακολουθεί από τον «Τόμο 2» [1994] είναι ενδεικτικό αυτών των κατευθύνσεων έχοντας πάρει ωστόσο μια πιο μελωδική μορφή.
https://www.youtube.com/watch?v=v4ZTw_4GlR4
ΟΚΤΩ
Μικρό δείγμα γραφής από το βραχύβιο συγκρότημα των Ghostwriters από την Ολλανδία που ισοδυναμεί με ορισμό του σύγχρονου μινιμαλισμού. Έβγαλαν μόλις δύο δίσκους το 1981 και το 1986.
ΕΠΤΑ
Η μουσική του σημαντικού ιάπωνα συνθέτη Yoshitaka Azuma είναι συνώνυμη του «δε χρειάζεται να μιλήσεις πολύ για να πεις αρκετά». Εδώ, το άλμπουμ “Azuma” του 1987 με όλη του τη γενναιόδωρη απλότητα κι ένα σπάνιο εξωτισμό.
ΕΞΙ
Εκτός από πόλη στη Βόρεια Σερβία (Novisad) είναι και γερμανός συνθέτης του πειραματικού – ambient χώρου. Ακολουθεί το δεύτερο από τα τρία άλμπουμ που κυκλοφόρησε μέχρι το 2009, με τίτλο “Seleya” [2001].
ΠΕΝΤΕ
Ξεκίνησαν να ηχογραφούν πριν από είκοσι χρόνια κι ακούγονται σήμερα το ίδιο φρέσκοι, με τις ηλεκτρισμένες μελωδίες τους να στάζουν ανησυχία και ερωτισμό. Σημαντικοί indie δημιουργοί οι Hefner χάθηκαν γύρω στο 2006. Από το 2001, και το δίσκο “Dead Media”, δοκίμασαν επιτυχώς μια φόρμα περισσότερη ηλεκτρονική.
ΤΕΣΣΕΡΑ
Οι Slint, πιτσιρικάδες τότε, με το “Spiderland” [1991], ένα επιδραστικό και συνάμα υποτιμημένο άλμπουμ των 90’s, άλλαξαν ως ένα βαθμό την πορεία της μουσικής. Μέσα από τη διερεύνηση της ανίας τους, αποτέλεσαν μία από τις βάσεις αυτού που θα ονομάζαμε μετά post-rock.
ΤΡΙΑ
Από το μακρινό 1989 και το δίσκο “Burning Down The Coffee House – Φωτιά”, μία φανκ διασκευή του γνωστού ρεμπέτικου του Πρόδρομου Τσαουσάκη. Οι Ελληνοαμερικάνοι Annabouboula συνέχισαν να υπάρχουν δισκογραφικά μέχρι το 2010.
ΔΥΟ
Οι Karstof από την πρώην Ενωμένη Γιουγκοσλαβία ηχογράφησαν μόνοι τους μία κασέτα το 1987 (“Ur”). Είναι παράξενο πόσο διαχρονική ακούγεται μέσα στον ψυχεδελικό punk αυτοσχεδιασμό της. Πολλά τα ενδιαφέροντα άλμπουμ εκείνη την περίοδο στη γείτονα χώρα στο ανεξάρτητο rock, minimal, electro, dark wave κ.λπ.
ΕΝΑ
Οι Μοντέλο ’63 (1987-1989) δημιουργήθηκαν από τον τζαζ κιθαρίστα Τάκη Μπαρμπέρη, γνωστό από τζαζ σχήματα όπως οι Iskra και οι Jazz Fusion Quintet. Η μουσική τους, ελαφρώς μελαγχολική, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως νεοκυματική pop με ορισμένες πειραματικές πινελιές. Τα τραγούδια του ομώνυμου δίσκου τους διαθέτουν ευρηματικούς στίχους με κοινωνικές, βιωματικές και ερωτικές αναφορές. Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του δίσκου είναι το ορχηστρικό “Της Σελήνης”.
Το ομότιτλο άλμπουμ των Μοντέλο ’63 (Cosmic Records, 1988) ήταν δυστυχώς η μοναδική τους κυκλοφορία.