Λένε πως τις νύχτες στην Αθήνα, αν κλείσεις τα μάτια σου και καταφέρεις να διώξεις τους θορύβους των αυτοκινήτων, συμβαίνει ένα παράξενο φαινόμενο. Έτσι όπως αφουγκράζεσαι τον αττικό ουρανό ακούγεται αμυδρά από κάπου ένας ήχος πιάνου. Ένας ήχος που δυναμώνει όσο πλησιάζεις προς την πλευρά του Παγκρατίου ενώ άλλοι ορκίστηκαν πως τον άκουσαν να βγαίνει από το Ωδείο Αθηνών. Δεν έχουν πολύ άδικο. Εκεί απέναντι, υπάρχει ένα μικρό στενάκι, η οδός Πτολεμαίων, που το 1925 έμελλε να το επισκεφθεί ο απονενοημένος δαίμονας, για να αντικρύσει ένα μικρό κορίτσι, μια ταλαντούχα μαθήτρια κλειδοκύμβαλου, τη Νίτσα Αντωνίου Γκόφα, να σκηνοθετεί την αυτοκτονία της.

Η Νίτσα, πρώτα καλεί τον μνηστήρα της στο σπίτι, τον στρατιωτικό Ανδρέα Ευσταθίου που λίγες ώρες πριν της είχε αναβάλει για λίγους μήνες τον γάμο τους. Τον βάζει να κάτσει δίπλα της. Και έπειτα αρχίζει να του παίζει στο πιάνο το Πένθιμο Εμβατήριο του Edvard Grieg [https://www.youtube.com/watch?v=ZJi_rb9D8I4]. Εκείνος δυσανασχετεί. «Δεν παίζεις κάτι πιο χαρούμενο;» θα της πει. «Εντάξει» θα του γνέψει εκείνη, σαν ύστατο χαίρε, και θα πάει να φέρει τις «χαρούμενες» παρτιτούρες από το δωμάτιο. Δεν θα ξαναβγεί. Ένας κρότος από όπλο Σμιθ θα ηχήσει ξαφνικά. Η Νίτσα θα αυτοχειριαστεί. Οι παρτιτούρες θα σκορπίσουν στον αέρα. Οι νότες θα ξεκολλήσουν από τα χαρτιά, θα ξεφύγουνε στον ουρανό, και θα περιφέρονται για πάντα από πάνω μας ως μουσική ενθύμηση μιας Κόρης των Αθηνών που θυσιάστηκε υπό το βάρος της ύπαρξής της. Θα περιφέρονται για πάντα από πάνω μας ελπιδοφόρες νότες σαν σωσίβια, για όταν οι νύχτες μας στενεύουν. Θα περιφέρονται παντοτινά από πάνω μας, για να ακούγονται σε όσα αυτιά έχουν την ανάγκη να ακούσουν τη μουσική του ουρανού, ώστε να αντέχουν τα πολλαπλά αδιέξοδα μιας άγριας εποχής, που κάνει χρηματοπιστωτική καριέρα στην ασπλαχνία.

 

OPEN CALL
του σκηνοθέτη Γιώργου Ευθυμίου

[έχει λήξει]

 

Για τις ανάγκες της μικρού μήκους ταινίας «ΝΙΤΣΑ»  που θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το Ρομαντικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ως μέρος του συλλογικού πρότζεκτ αναβίωσης περιστατικών αυτοχειρίας «200 χρόνια ζόφου» (περισσότερα εδώ)  αναζητώνται κορίτσια ερμηνευτικής ηλικίας (18-35), αγόρια ερμηνευτικής ηλικίας (25-40). Ευπρόσδεκτοι είναι επίσης όσοι θα ήθελαν να συμμετέχουν στο πρότζεκτ πίσω από την κάμερα. Στείλτε μας σχετικά στο kioyfilms@gmail.com μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου. Διαβάστε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες: https://docs.google.com/…/1zvkACLMFPm68xBq…/edit…

 

(Το ΑΣΣΟΔΥΟ αποκαλύπτει θραύσματα έργων και θεματικών
πριν τη μεγάλη έκθεση τον Μάϊο-Ιούνιο)

.