Passagenwerk
Προσέξτε, αδέλφια,
την ατέλειωτη χωρητικότητα
του ύπνου στα όνειρα:
Ύπουλα, ύπουλα
μας κάνουν θρύψαλα
τη ραχοκοκκαλιά
ετούτα τα στρώματα.
Ύπουλα μας τρώει
ο αόρατος κοριός.
Θυμηθείτε:
στο σίδερο του κρεβατιού
που καίγεται, εκεί θα ξημερώνει
όπως έναν αφόρητο Ιούλη
που τα ρολόγια ήταν όλα γαζωμένα
απ’ τις ριπές των ανοιχτών βλεφάρων
(Tiraient sur les cadrans
pour arrêter le jour)
κι όπως μια άνοιξη
που έλιωσαν οι πάγοι
και γέμισαν οι δρόμοι
απ’ την ιλύ της προλεταριακής ζωής.
Ω, τα θαυμαστικά οδοφραγμάτων,
που το συντακτικό των βουλεβάρτων
διέκοπταν!
Αφήστε να κρώξει
ο κόρακας στην Πράγα
αφήστε το ξυπνητήρι του προσώπου
να χτυπά είκοσι τέσσερις ώρες
το εικοσιτετράωρο
το λόγο να εγείρεται,
να πλένεται στο νάμα.
Και στη χορδή του τόξου
το βέλος να τανύζεται
το ατέρμονο το μοχθηρό
του Ζήνωνα μεμιάς
να διαπεράσει.
.
Ερμηνευτικές σημειώσεις:
“Passagenwerk”: Τίτλος τοῦ ἀνολοκλήρωτου magnum opus τοῦ Walter Benjamin, μὲ τὸ ὁποίο ἐπιχείρησε τὴν πρισματική χαρτογράφηση τοῦ εὐρωπαϊκού καπιταλιστικού πολιτισμού, μὲ ἱδιαίτερη ἒμφαση στὸ Παρίσι τοῦ δέκατου ἒνατου αἰώνα.
«ὅπως ἓναν ἀφόρητο Ἰούλη/ποὺ τὰ ρολόγια ἦταν ὃλα γαζωμένα/ἀπ᾽ τὶς ριπές τῶν ἀνοιχτῶν βλεφάρων/(Tiraient sur les cadrans/pour arrêter le jour)»: Ἀναφορά στὴ θέση XV τοῦ τελευταίου κειμένου τῆς ζωής τοῦ Benjamin, «Θέσεις γιὰ τὴ φιλοσοφία τῆς ἱστορίας» (1940), καὶ στὴ δική τῆς ἀναφορά σὲ ἒνα συμβάν τῆς γαλλικῆς ἐπανάστασης τοῦ Ιουλίου τοῦ 1830. Οἱ γαλλόφωνοι στίχοι ἀνώνυμου συγγραφέα παρατίθενται στὴν ἐν λόγω θέση.
«ἀφήστε τό ξυπνητήρι τοῦ προσώπου/νὰ χτυπά εἴκοσι τέσσερις ὣρες/τό εἰκοσιτετράωρο». Ἀναφορά σὲ φράση ποὺ περιέχεται στὸ δοκίμιο τοῦ Benjamin, «Ὁ ὑπερρεαλισμός. Τὸ τελευταίο στιγμιότυπο τῆς εὐρωπαϊκής διανόησης» (1928).
