19.03.24

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ

«η καρδιά μου
είναι μια στάλα καθάριο νερό»

γράμματα από ένα νέο ποιητή

 

Οι επιστολές, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, καλύπτουν το διάστημα από το 1916 ως το 1935. Τα πρώτα γράμματα είναι ανταποκρίσεις από τα ταξίδια του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ανά την Ισπανία απευθυνόμενος στην οικογένεια του και απεικονίζουν την αθωότητα και τον ενθουσιασμό του νεαρού τότε ποιητή, σ’ ένα απ’ τα πρώτα του μεγάλα ταξίδια μακριά από την πατρική εστία. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1929, τα ταξίδια γίνοται υπεραντλαντικά κι ο Φεδερίκο επισκέπτεται την αμερικανική ήπειρο. Οι επιστολές αυτές είναι γεμάτες από τις νέες εντυπώσεις που αποκομίζει ο Λόρκα από την παραμονή του στη Νέα Υόρκη, στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, αλλά και στην Αβάνα μεταξύ άλλων, και θα δώσουν το έναυσμα για μερικά από τα πιο δημοφιλή του έργα. Οι νέοι κόσμοι που ανακαλύπτει ο ποιητής περιγράφονται στις σειρές που ακολουθούν με γλαφυρότητα και ζωντάνια, μακριά από λογοτεχνικές αξιώσεις, ακριβώς όπως γράφει κάποιος τον οποίο διαποτίζει η χαρά της ζωής καθώς ανακαλύπτει τον κόσμο.
Στα χρόνια που ακολουθούν η αναγνώριση έρχεται γρήγορα για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, κυρίως μέσα από τα θεατρικά έργα που γράφει και ανεβάζει, αναδεικνύοντας τον από νωρίς, προφητικά σχεδόν, σε σύμβολο «ισπανικότητας», όπως χαρακτηριστικά γράφει. Παράλληλα, η σκιά του εμφυλίου πολέμου σκεπάζει με γοργούς ρυθμούς την Ισπανία και όπως επισημαίνει ο ποιητής- ωριμότερος και πιο συνειδητοποιημένος- «δεν είναι δυνατόν να μείνει κανείς ουδέτερος στην Ισπανία». Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την επιστολή αυτή- η τελευταία του αφιερώματος, γραμμένη τον Οκτώβριο του 1935- δολοφονείται (Αύγουστος του 1936) από τις δυνάμεις του Φράνκο.
 


Μετάφραση και Σύνθεση: Νάνσυ Αγγελή
 εικαστική επιμέλεια & εικονογράφηση: γιώργος δομιανός

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΟΥ ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ

«η καρδιά μου είναι μια στάλα καθάριο νερό»

γράμματα από ένα νέο ποιητή

 

Οι επιστολές, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, καλύπτουν το διάστημα από το 1916 ως το 1935. Τα πρώτα γράμματα είναι ανταποκρίσεις από τα ταξίδια του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ανά την Ισπανία απευθυνόμενος στην οικογένεια του και απεικονίζουν την αθωότητα και τον ενθουσιασμό του νεαρού τότε ποιητή, σ’ ένα απ’ τα πρώτα του μεγάλα ταξίδια μακριά από την πατρική εστία. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1929, τα ταξίδια γίνοται υπεραντλαντικά κι ο Φεδερίκο επισκέπτεται την αμερικανική ήπειρο. Οι επιστολές αυτές είναι γεμάτες από τις νέες εντυπώσεις που αποκομίζει ο Λόρκα από την παραμονή του στη Νέα Υόρκη, στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, αλλά και στην Αβάνα μεταξύ άλλων, και θα δώσουν το έναυσμα για μερικά από τα πιο δημοφιλή του έργα. Οι νέοι κόσμοι που ανακαλύπτει ο ποιητής περιγράφονται στις σειρές που ακολουθούν με γλαφυρότητα και ζωντάνια, μακριά από λογοτεχνικές αξιώσεις, ακριβώς όπως γράφει κάποιος τον οποίο διαποτίζει η χαρά της ζωής καθώς ανακαλύπτει τον κόσμο.
Στα χρόνια που ακολουθούν η αναγνώριση έρχεται γρήγορα για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, κυρίως μέσα από τα θεατρικά έργα που γράφει και ανεβάζει, αναδεικνύοντας τον από νωρίς, προφητικά σχεδόν, σε σύμβολο «ισπανικότητας», όπως χαρακτηριστικά γράφει. Παράλληλα, η σκιά του εμφυλίου πολέμου σκεπάζει με γοργούς ρυθμούς την Ισπανία και όπως επισημαίνει ο ποιητής- ωριμότερος και πιο συνειδητοποιημένος- «δεν είναι δυνατόν να μείνει κανείς ουδέτερος στην Ισπανία». Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την επιστολή αυτή- η τελευταία του αφιερώματος, γραμμένη τον Οκτώβριο του 1935- δολοφονείται (Αύγουστος του 1936) από τις δυνάμεις του Φράνκο.

 


Μετάφραση και Σύνθεση: Νάνσυ Αγγελή
εικαστική επιμέλεια & εικονογράφηση: γιώργος δομιανός

 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ