To 1969 η 24χρονη Carole Roussopoulos απολύεται από την Γαλλική Vogue. Την ίδια μέρα σε ένα Παρισινό καφέ μιλά για τα καθέκαστα στον σύζυγό της Paul και στον Jean Genet, ο οποίος θα την ρωτήσει εάν έχει λάβει αποζημίωση, και θα της πει: «είσαι πλέον μια ελεύθερη γυναίκα χωρίς αφεντικό». Με προτροπή του Genet η Roussopoulos θα αγοράσει την δεύτερη βιντεοκάμερα που πουλήθηκε στην Γαλλία. Η πρώτη είχε αγοραστεί από τον Jean Luc Godard.
Tην ίδια περίοδο η Delphine Seyrig, ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, έχει ήδη συστηθεί στο κοινό στο ρόλο της γυναικας, στην ταινία «Πέρυσι στο Μαριενμπατ» του Alain Resnais, ως Hélène Aughain στο «Muriel» επίσης του Resnais, κι ακόμη ως Fabienne Tabard στα «Κλεμμένα φιλιά» του Truffaut. Τα κατοπινά χρόνια, συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τον Bunuel, την Duras και την Chantal Akerman υποδυόμενη την Jeanne Dielman στην ομώνυμη εμβληματική ταινία.
Ταυτόχρονα δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο φεμινιστικό κίνημα. Έπαιρνε μέρος σε πορείες, εμφανιζόταν τακτικά στην τηλεόραση αντιπαρατιθέμενη έντονα στις πατριαρχικές αντιλήψεις, και υποστήριζε δημόσια δικαιώματα γυναικών, ομοφυλόφιλων και σεξεργατριών. Υπέγραψε την περιβόητη Manifeste des 343, μια δημόσια επιστολή-διαμαρτυρία το 1971, που έφερε τις υπογραφές 343 γυναικών που δήλωναν ότι είχαν κάνει έκτρωση, σε μια προσπάθεια να βοηθήσουν στη νομιμοποίηση των εκτρώσεων στη Γαλλία. Ανάμεσα στις 343 ήταν η Simone de Beauvoir, η Jeanne Moreau, η Cathrine Deneuve, η Marguerite Duras.
Η Roussopoulos, διερευνά τις δυνατότητες του νέου μέσου, φτιάχνοντας ταινίες και παράλληλα διοργανώνει σεμινάρια, στα οποία διδάσκει σε άλλες γυναίκες πώς η χρήση της βιντεοκάμερας θα μπορούσε να κάνει τη φωνή τους να ακουστεί ακέραια και άμεσα, δίχως τη διαμεσολάβηση του ανδρικού λόγου. «Το βίντεο δεν είχε ιστορία, δεν είχε σχολή, δεν είχε παρελθόν και οι άνδρες δεν είχαν κυριαρχήσει σε αυτό. Ήταν ένα νέο μέσο που δεν είχε ακόμη αποικιστεί από τους άνδρες», θα πει σε μια συνέντευξή της η Carole Roussopoulos.
Η Delphine και η Carole, θα συναντηθούν το 1974, σε ένα από αυτά τα σεμινάρια. Η Carole, δεν είχε ιδέα ποια ήταν η Delphine, μιας και δεν υπήρξε σινεφίλ, δεν παρακολουθούσε σινεμά, κι αυτή η άγνοια λειτούργησε ευεργετικά στο έργο της, καθώς την απάλλαξε από το βάρος των auteurs, των τρόπων και των συγκρίσεων.
Οι δυο τους με την παραίνεση της Simone de Beauvoir, θα δημιουργήσουν την ριζοσπαστική κινηματογραφική κολεκτίβα «Les Insoumuses» (Ανυπάκουες Μούσες). Οι ταινίες που έφτιαξαν, έρχονται με φόρα από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, απολύτως επίκαιρες, τόσο για τα ζητήματα του ακτιβιστικού φεμινισμού, όσο και για πολιτικά ζητήματα ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Χαρακτηριστικό του έργου της κολεκτίβας ήταν η ακαριαία και αυθόρμητη δράση απέναντι στην ιδέα που την μετέτρεπαν άμεσα σε πράξη, δίχως ακαδημαϊσμούς και ολιγωρίες, μέσα στη χαρά και την τρέλα της ζωής, μέσα στην αγάπη, τους αγώνες, τον έρωτα.
Tην Delphine Seyrig την γνώριζα μόνο ως ηθοποιό, την Carole Roussopoulos την αγνοούσα, κι αυτή η μισή γνώση ή η ολοσχερής άγνοια, είναι αποτέλεσμα των χρόνιων πρακτικών της πατριαρχίας που αντιμετωπίζει τις γυναίκες, το έργο και τις διεκδικήσεις τους ως μια ενόχληση που επιδεικτικά θα αγνοήσει, θα υποβιβάσει ή θα εξαφανίσει.
Η Callisto Mc Nulty, εγγονή της Carole, μετά το θάνατο της γιαγιάς της, ανακάλυψε ένα ντοκιμαντέρ που η Carole Roussopoulos δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Ήταν μια ταινία-αφιέρωμα στην Delphine Seyrig. Mε αυτό ως αφορμή η Callisto αποφάσισε να αφηγηθεί την ιστορία της φιλίας της Delphine και της Carole, δυο σπουδαίων γυναικών, που έδρασαν σε εποχές θερμές για τις κινηματικές διεκδικήσεις.
Η ταινία της Callisto Mc Nulty «Delphine et Carole, insoumuses», δεν είναι ένα νοσταλγικό βλέμμα στο παρελθόν. Είναι μια ευθεία σύνδεση με το σήμερα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι 52 χρόνια μετά από εκείνη την πρώτη βιντεοκάμερα (επανα)-διεκδικούμε, εκτός από όσα δεν κατακτήθηκαν ποτέ, ακόμη και αυτά που θεωρούσαμε δικαίωμα κατακτημένο.
Στο σημείωμα αυτό δεν θα μπορούσε να αποτυπωθεί το εύρος του έργου των Roussopoulos – Seyrig. Την ιστορία τους μπορείτε να την δείτε στην ταινία: «Delphine et Carole, insoumuses», διαθέσιμη έως 10 Ιουνίου από το ARTE.TV. [Έληξε]
