Η ΑΝΕΞΙΤΗΛΗ ΚΙΜΩΛΙΑ ΤΟΥ ΓΚΥ ΝΤΕΜΠΟΡ
του Σαμσών Ρακά
Η φωτογραφία αυτή ίσως να αποτελεί το σημαντικότερο ντοκουμέντο τοίχου του 20ου αιώνα. Ο 22χρονος Γκυ Ντεμπόρ, καθώς περπατάει στην οδό Σηκουάνα, θα σηκώσει το χέρι του και θα γράψει: Ne travaillez jamais. Ελληνιστί: Μη δουλεύετε ποτέ.
Πρόκειται για τρεις απλές λέξεις που είναι όμως ικανές να σοκάρουν την εποχή τους όχι τόσο εξαιτίας της ριζοσπαστικότητάς τους όσο επειδή αυτή η ριζοσπαστικότητα έχει το θράσος να διεκδικήσει χώρο δημόσιο. Το σύνθημα αυτό, που απηχεί προφανώς τον στίχο του Ρεμπώ εγώ ποτέ δεν θα δουλέψω, γράφτηκε απ’ τον Ντεμπόρ με κιμωλία το 1953, κάτι που σημαίνει πως μετά από λίγες βροχερές μέρες θα πρέπει να σβήστηκε. Μόνο που δεν ξεχάστηκε και διαδραμάτισε τον δικό του ρόλο στον αγριεμένο Μάη του 68′.
Πρόκειται για τρεις απλές λέξεις που με βεβαιότητα καταφέρνουν και συμπυκνώνουν αιχμηρά τις προθέσεις της Καταστασιακής Διεθνούς, η οποία βρισκόταν εκείνη την εποχή στα σκαριά. Φυσικά, μας υποψιάζουν αμέσως πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν μπορεί παρά να είναι ο θεωρητικός της θεμελιωτής.
Πρόκειται για τρεις απλές λέξεις που μπαίνουν σε μια σωστή σειρά και διεμβολίζουν τις βεβαιότητες των στρωμένων πολιτικών αφηγημάτων του καιρού, κάθε καιρού, ψιθυρίζοντας στα εφησυχασμένα αυτιά πως «κανένα συμπέρασμα δεν έχει βγει ακόμη, οι υπολογισμοί πρέπει να ξαναγίνουν».
Πρόκειται για τρεις απλές λέξεις που όμως καταφέρνουν και εκτρέπουν τα επαναστατικά επίδικα των κομματικών οργανώσεων καθώς εισβάλλουν υπαρξιακά και γενικευμένα στον πυρήνα της καθημερινής μιζέριας, και εν τέλει τονίζουν πως «το θέμα δεν είναι να διαπιστώσουμε πως οι άνθρωποι ζουν λιγότερο ή περισσότερο φτωχά, αλλά πως ζουν πάντα με έναν τρόπο που τους διαφεύγει».
Κι αν αυτές ήταν από τις πρώτες δημόσιες λέξεις του Γκυ Ντεμπόρ, -για πολλούς ο πιο δικαιωμένος φιλόσοφος που πέρασε από την σύγχρονη ιστορία, μιας και διανύουμε μέρες απόλυτης πειθάρχησης των μαζών στην κυριαρχία της θεαματικής αυτοκρατορίας- οι τελευταίες του λέξεις που σήμαναν το τέλος μιας μυθικότητας, γράφτηκαν με μια σφαίρα στην καρδιά.
Μια σφαίρα που ρίχτηκε σαν σήμερα, στις 30 Νοέμβρη του 1994, στην απομόνωση του ημιερειπωμένου γαλλικού χωριού Champot.
Ήταν μια σφαίρα που έλεγε:
«Μόλις που αρχίζω να σας πείθω
πως δεν θέλω να παίξω αυτό το παιχνίδι».
.
_________________________________
Οι φράσεις στα εισαγωγικά είναι από ταινίες του Γκυ Ντεμπόρ
και αντλήθηκαν από το βιβλίο Ενάντια στον κινηματογράφο,
Μετάφραση Μ.Τ., Επιμέλεια Ευγένιος Αρανίτσης, Εκδ. ΑΚΜΩΝ. 1977
.
.