Το 1901 κυκλοφορεί στην Αμερική το βιβλίο «Modern Athens» (New  York, Charles Scribner’s Son) του Αμερικάνου διπλωμάτη, ποιητή και φιλέλληνα George Horton. Μεταξύ ημερολογίου και τουριστικού οδηγού, αφηγείται τις εντυπώσεις του από τη ζωή στην ελληνική πρωτεύουσα στα τέλη του 19ου αιώνα. Επιπλέον, η έκδοση εικονογραφείται από τον Αμερικάνο ζωγράφο Corwin Knapp Linson ο οποίος μεταφέρει οπτικά την εμπειρία της Αθήνας του 1896.

O Horton στην εισαγωγή του βιβλίου υποστηρίζει γλαφυρά ότι η Αθήνα στην πραγματικότητα δεν είναι μία αλλά δύο πόλεις, με διαφορετικό κλίμα, παραδόσεις και σύνθεση πληθυσμού. Το χειμώνα συναντάει κανείς τουρίστες, διπλωμάτες και όσους αναζητούν ένα καλύτερο κλίμα από τον ευρωπαϊκό βορρά. Παίρνουν το γεύμα τους στο ξενοδοχείο Angleterre, πηγαίνουν στην Αγγλικανική Εκκλησία, χορεύουν σε εσπερίδες που δίνει η κυρία Σλήμαν, παίζουν παντομίμα στη βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Σχολής. Στη χειμερινή Αθήνα ομιλεί κανείς αγγλικά ή κακά γαλλικά. Οι Έλληνες φίλοι επιμένουν να σε χαιρετούν με ένα «bon zoor, moshiou» όταν σε βλέπουν στο δρόμο, ενώ στην Όπερα ακούει κανείς παριζιάνικα σχήματα. Το κλίμα είναι ευχάριστα δροσερό, με συχνές βροχές. Όσοι Έλληνες δεν έχουν τζάκι στο σπίτι ή άλλο τρόπο να ζεσταθούν, θα σου πουν ότι το κρύο είναι τσουχτερό αν και το θερμόμετρο το αρνείται. Το καλοκαίρι όλα αλλάζουν. Οι διπλωμάτες και οι τουρίστες φεύγουν. Έρχονται Έλληνες από την Αίγυπτο, την Τουρκία και τη Ρουμανία και γεμίζουν τα ξενοδοχεία. Πίνουν φτηνή ρετσίνα και μαστίχα. Τρώνε πιλάφι, γεμιστά κολοκυθάκια, ψάρι με σως σκόρδου, υπό το φως των κεριών στις πλατείες. Πηγαίνουν σε ανοικτά θέατρα και απολαμβάνουν τη θεϊκή Παρασκευοπούλου στο ρόλο της Μήδειας ή τον Παντόπουλο σε κάποια νησιώτικη κωμωδία, ενώ όλοι ομιλούν ελληνικά. Στο δρόμο λένε «καλημέρα, κύριε».  Ε, λοιπόν, «αν δεν έχετε έρθει καλοκαίρι στην Αθήνα, λίγα ξέρετε από τη μοντέρνα ζωή της πόλης!», τονίζει ο Horton.

Ακολούθως, μπορούμε να δούμε την Αθήνα του 1896 μέσα από μια επιλογή της τυπογραφικής αναπαραγωγής εικόνων του Corwin Knapp Linson στην αναφερόμενη έκδοση.

Παλιά βυζαντινή εκκλησία: οι Άγιοι Θεόδωροι στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η εικόνα πλαισιώνεται από τύπους που συναντάει κανείς στην Αθήνα, όπως τον ιερέα, τον αξιωματικό, τον κτηνοτρόφο και τα ζώα του. 
Ένας τυπικός αθηναϊκός δρόμος. Οδός Κολοκοτρώνη – αργά το απόγευμα. Στα αριστερά η ταμπέλα ενός παραδοσιακού κουρείου.
Γενική θέα της Αθήνας και της Ακρόπολης
Οι Αθηναίοι συζητούν τα νέα τους και περί πολιτικής στα καφενεία ολημερίς. Το βράδυ δειπνούν αργά όλο τον χρόνο – και όσο μπορούν και ο καιρός το επιτρέπει σε ανοιχτούς χώρους. Το καλοκαίρι, που ζεσταίνει ο καιρός περισσότερο, η ώρα του δείπνου μετατίθεται ακόμα πιο αργά στις δέκα.
Η περιοχή όπου δουλεύουν οι μαρμαράδες κοντά στο Καλλιμάρμαρο. Παραδίπλα βρίσκεται και το Α’ Νεκροταφείο.
Ένας νεροπωλητής. Λέγεται ότι τα καλύτερα αγγεία που κρατούν δροσερό το νερό φτιάχνονται στην Αίγινα. Άλλο επάγγελμα της εποχής είναι ο γαλατάς ο οποίος περιδιαβαίνει με τις κατσίκες του την πόλη τα ξημερώματα και ορισμένες φορές τις αρμέγει μπροστά στον πελάτη για να διαβεβαιώσει ότι το γάλα δεν αραιώνεται με νερό.  
Προσωπογραφία του Ολυμπιονίκη Μαραθωνοδρόμου Σπύρου Λούη
Η πλατεία Συντάγματος. Αργά το απόγευμα. Κατά τον συγγραφέα του βιβλίου, η Αθήνα θεωρείται γενικά μια ασφαλής πόλη χωρίς πολλούς κλέφτες και απατεώνες. 
Το μεσημέρι όλη η πόλη ρίχνει τους ρυθμούς της, που ξεκινούν νωρίς το ξημέρωμα, για έναν υπνάκο. Ακολουθεί απογευματινός καφές στο Ζάππειο. Απαραίτητος μετά από τη μεσημεριανή σιέστα. Ή ρετσινόκρασο, μαστίχα, μπύρα. Ένας κύριος δεξιά διακρίνεται να διαβάζει την ιστορική απογευματινή εφημερίδα ΕΣΤΙΑ.  
Μια βροχερή μέρα Μαρτίου στην πλατεία Συντάγματος. Η βιοπάλη αδιάκοπη. Αγρότες και αγρότισσες φέρνουν και εμπορεύονται ζαρζαβατικά από τα πέριξ της Αττικής πάνω σε γαϊδουράκια. 
Ηλιοβασίλεμα στο Ναό του Ολυμπίου Διός
Το Θησείο και οι κήποι του
Δημοφιλή θεάματα. Παραστάσεις με μαριονέτες και θεάτρου σκιών. Συνήθως το ρόλο του κακού έχει ένας χαρακτήρας που είναι Τούρκος.
Ο κουλουρτζής γυρίζει στους δρόμους πουλώντας κουλούρια
Μια συνήθης αθηναϊκή υπαίθρια βραδιά σε εστιατόριο. Πρόκειται για το εστιατόριο «Άστυ».
Σπίτι της εποχής που αναγνωρίζεται ως τυπική ελληνική αρχιτεκτονική
Ελαιογραφία του καλλιτέχνη με το ίδιο τοπιογραφικό θέμα. Αλιευμένη από ιστοσελίδα πώλησης έργων τέχνης στο διαδίκτυο.
Το «Υποδηματοπωλείον ΤΖΑΜΤΖΗ» στην οδό Αιόλου
Σπίτια γύρω από την Ακρόπολη (Αναφιώτικα)
Καπνίζοντας ναργιλέ
Αυλή. Κάτω από την κληματαριά.
Εσωτερικό σπιτιού. Η αθηναϊκή κουζίνα. Συχνά το γεύμα μπορεί να προετοιμάζεται εδώ, αλλά στέλνεται για ψήσιμο σε κάποιον φούρνο της γειτονιάς. Μια οικονομική επιλογή και συμφέρουσα επίσης το καλοκαίρι για να μην ανεβαίνει η θερμοκρασία της οικίας. 
Ένας παπάς με τα ράσα του
Ένας γάμος
Πομπή κηδείας

 

Κοντά στο παλιό Τζαμί

.

Σημειώνεται πως αρκετές εικόνες του Corwin Knapp Linson κυκλοφόρησαν επίσης με τη μορφή καρτ-ποστάλ τον προηγούμενο αιώνα από τον Ελευθερουδάκη.

Μεταγενέστερα το βιβλίο μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε και στα ελληνικά. Ολόκληρο το βιβλίο στην πρώτη έκδοση του 1901 βρίσκεται εδώ.