Ν ε κ ρ ό π ο λ η
Στέκομουν κ’ έκλαια
και σκέπτομουν πως
τους σκότωσα όλους
τον Αιμιλιανό,
τον Αμμόνη,
τον Ιγνάτιο,
τον Ευρίωνα,
τον Έμη
μέχρι και τον αγαπημένο Λεύκιο
όλοι τους στην Αλεξάνδρεια
όλοι τους
ούτε 29 χρονών
τι έκανα;
τον 17χρονο τον κρέμασα ένα απομεσήμερο καλοκαιριού του 1906
τον Αριστόβουλο τον έπνιξα στην Αντιόχεια
τον Απόλλωνα τον έκαψα
τη Σαλώμη έτσι στ’ αστεία την αποκεφάλισα
πάει κι ο συμμαθητής μου ο Στέφανος Σκυλίτσης στα 19
όσο για τον Κίμωνα στα 22 μέχρι θανάτου τον αρρώστησα
τον Μύρη έβαλα να τον κηδέψουνε φρικτά
το πτώμα του Λυσία το έκρυψα κάτω απ’ τα βιβλία
τον Ιασή τον έπνιξα στην ηδονή
και την Καντακουζηνή ξεψύχισα φυλακισμένη
πώς μπόρεσα;
τον Στρατηγό τον σάπισα από μέσα
τον Στρατιώτη γκρέμισα ενώ ατάραχος ζωγράφιζα
τον Λάνη πριν τον εκτελέσω
ξέκανα και τον Αντίοχο το βασιλέα
όσο για τον Σάμιο τον έθαψα όσο πιο μακριά, στο Γάγγη
μου ομιλούνε τώρα όλοι
ακόμα κι οι ανώνυμοι νεκροί μου
εκείνο το αγόρι το πλατωνικό από τον τρίτο όροφο
εκείνος ο χαμένος ναύτης, ούτε η Παναγιά δεν θα τον κλάψει
εκείνος ο σφαγμένος πόρνος, βούκινο τον έκανα σε μια εφημερίδα
κι ο άλλος ο αχρείος, που για ένα εικοσάρικο με πρόδωσε
την Κυριακή τον έθαψα στις 10 το πρωί
Στέκομαι τώρα εδώ
και σκέπτομαι
τι τυχεροί που ήσαν όλοι τους
εμένα δεν μου έλαχε Καβάφης
μα ένας τυχαίος Χάρος
ούτε δολοφόνος
ούτε ποιητής
ένας υπαλληλάκος που ‘χε βάρδια
την εικοστή ενάτη του Απρίλη.
Χαρά Αηδόνη
♦
Καβαφική Νεκρόπολη
Ποιητικό τίζερ για την εισαγωγή έργων στο Απονενοημένο Σύνταγμα με θέμα την αποτύπωση των νεκρικών υποκειμένων στο έργο του Καβάφη. Η Χαρά Αηδόνη εισβάλλει στο σπίτι του ποιητή στην οδό Λέψιους 10 στην Αλεξάνδρεια και το μεταμορφώνει σε ζωντανό μαυσωλείο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΑΠΡΙΛΗ
ΣΤΟ SOZOPOLIS
