Μητέρα
Στις προσευχές σου μη με βάζεις πια
Τα κατάφερα

Η δουλειά πάει περίφημα
Έχουμε κόσμο στο μανάβικο
Οι Έλληνες με συμπαθούν
Μοιάζουν με τους δικούς μας
Πολύ φιλόξενος λαός

Χαμογέλα, μητέρα
Τα δύσκολα περάσανε
Έκανες σωστά που μ’ έπεισες να φύγω
Χτίζω το μέλλον μου εδώ

Ένας φίλος σκέφτεται να ταξιδέψει στην πατρίδα
Θα του δώσω οδηγίες να ‘ρθει στο χωριό
Σου στέλνω λεφτά
Έχε το νου σου σε παρακαλώ
Τάρικ τον λένε

Σε χαιρετά κι η Χαναάν
Είπαμε να παντρευτούμε του χρόνου
Στο νέο σπίτι θα έχω και δωμάτιο για σένα

Τ’ αδέρφια μου τι κάνουν;
Τέλειωσε το σχολείο ο μικρός;
Πόσο μου λείψατε όλοι
Σας συλλογίζομαι όταν πηγαίνω για ύπνο
Νανουρίζομαι από τη σκέψη πως θα ανταμώσουμε ξανά
Σε έναν καλύτερο κόσμο
Που ο ήλιος δεν θα μας καίει τα μάτια

Γιατί ξέρεις, μητέρα
Έχει πολύ ήλιο στην Ελλάδα
Έναν ήλιο παράξενο
Που κάνει μέχρι και νεκρούς
Να πάσχουν από αϋπνία

Κοιμήσου ήσυχη, μητέρα
Έπιασαν τόπο οι προσευχές σου

Τον δρόμο μου εγώ τον βρήκα

 

 


Φωτογραφία: αγίων Ασωμάτων στο Θησείο, Σεπτέμβριος 2021

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Ο Σαμσών Ρακάς γεννήθηκε το 1981 και ζει στην περιπλανώμενη Αθήνα (http://academia-romantica.edu.gr/). Ο «Ούτις» (εκδ. Υποκείμενο) είναι ο προσωπικός του Θεός.