.
ΞΟΡΚΙ ΠΕΜΠΤΟ
του Σπύρου Παύλου
Ο ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ
Σε κάποιον από τους απογευματινούς περιπάτους μου συναντάω στην πλατεία τον περιπλανώμενο θαυματοποιό. Ιδιότητα την οποία δεν δέχεται επ’ουδενί, αλλά κανείς δεν λαμβάνει υπόψη τις αντιρρήσεις του. Με ρωτάει αν θέλω να κάνει ένα θαύμα. Να ξορκίσεις τον ζόφο μέσα σου, μου λέει. Κάνε, του απαντώ, κι αφήνω ένα πεντάευρο στο ανοιχτό κασελάκι του. Με μια άσπρη κιμωλία φτιάχνει έναν κύκλο διαμέτρου τεσσάρων μέτρων και στέκεται στο κέντρο του. Ξεκινάει να βαδίζει προς το μέρος μου, αλλά όταν φτάνει στην περιφέρεια του κύκλου σταματάει σαν να προσκρούει σε αόρατο τοίχο. Ψάχνει τρόπο να βγει , αλλά αποτυγχάνει. Ο θαυματοποιός είναι παγιδευμένος.
Τότε, ως εκ θαύματος, ανοίγει ένα παράθυρο και πηδάει έξω.
.
.