Ποιητικές παρλάτες
του Γιώργου Ευθυμίου
αν μετρήσω μέχρι το 1000
θα έχω μετρήσει μέχρι το 1000
αλλά δε θα ‘χω ξεχάσει
το σχήμα του κώλου σου
.
έχω κάνει το στόμα σου
σημείο στίξης
που ολοκληρώνει τα φιλιά
*
έλα να παίξουμε ένα παιχνίδι·
εγώ θα λέω τη λέξη άνοιξη κι εσύ θα λιώνεις τους πάγους
.
.
για όποιον προσπαθεί πολύ να γράψει το ποίημα
στο τέλος της μέρας δεν έχει γλειφιτζούρι
*
-σε τι ελπίζεις;
-στους ναυτικούς κόμπους
*
T’ ότι οι θεοί αυτοκτόνησαν είναι γνωστό
Η θυσία τους
Είναι η ιδέα μας για το μητρικό γάλα
Παντρεύτηκαν
Έκαναν παιδιά
Και τώρα που το καλοσκέφτομαι
Δεν ήταν
όταν κάνω κάτι για να βοηθηθώ
ένα μακρινό άστρο μένει αβοήθητο
.
Το να υπάρχεις είναι να είσαι ένας απερίσκεπτος θεός.
.
*
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΔΑΚΡΥΣΕΙ
υγ: μη διώχνετε απ’ τη ζωή σας ανθρώπους που αγαπάτε
μόνο και μόνο για να πιέσετε άλλους ν’ αναπληρώσουν αυτό το κενό //
προτιμήστε να γεμίσετε τις τρύπες των τυριών με κουμπιά απ’ τον παράδεισο
.