Έχει ξημερώσει 16 Φλεβάρη του έτους 1934. Η Αθήνα βρίσκεται σκεπασμένη από ένα παχύ στρώμα χιονιού. Πριν λίγες μέρες είχαν διεξαχθεί οι πρώτες δημοτικές εκλογές που έδιναν δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες άνω των 30 ετών. Ελάχιστες πήγαν να ψηφίσουν. Λες και ξέρανε πως η πράξη τους είναι μάταιη αφού σε μερικούς μήνες θα καταργηθεί ο κοινοβουλευτισμός και κανείς δεν θα έχει δικαίωμα ψήφου λόγω του στρατιωτικού καθεστώτος του Μεταξά.  Τι πολίτευμα έχει το χιόνι;

Μια τέτοια μέρα ο Gladys και η Saul Weinberg, ένα ζευγάρι αρχαιολόγων που βρισκόντουσαν εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα για ανασκαφές, δεν πήγαν για δουλειά. Πήραν τη φωτογραφική τους μηχανή και τράβηξαν δύο φωτογραφίες ανεβασμένοι στην Ακρόπολη.

Η πρώτη φωτογραφία στράφηκε βορειοδυτικά και αποτύπωσε το ναό του Ηφαίστου. Το ανοιχτό πεδίο μπροστά από το ναό υποδηλώνει πως έχουν ήδη αρχίσει να γκρεμίζονται τα πρώτα σπίτια από τη χαμένη πια γειτονιά «Βρυσάκι», η οποία απαλλοτριώθηκε για να αναδυθούν οι αρχαιότητες της σημερινής ρωμαϊκής αγοράς. Τα σκάμματα από τις εργασίες των ανασκαφών είναι εμφανή. Σηκώνοντας το βλέμμα σου, υποψιάζεσαι πως πίσω από το Θησείο βρίσκεται το Μεταξουργείο, κι η παγωμένη θέα φτάνει ως το Περιστέρι, την Πετρούπολη και το Αιγάλεω. Ελάχιστα είναι τα πολυόροφα σπίτια στο πεδίο. Κάποια λίγα φουγάρα προσδίδουν ένα συναίσθημα βιομηχανικού μυστικισμού μιας αλλοτινής εποχής. Σε πρώτο πλάνο στα αριστερά της φωτογραφίας ένα μικρό κομμάτι μάλον από τον βράχο του Άρειου Πάγου κάνει την εμφάνισή του.

Η δεύτερη φωτογραφία στρέφεται πιο δυτικά και εστιάζει στο λόφο της Πνύκας, καλυμμένο από ένα λευκό πέπλο. Τα κυπαρίσσια μοιάζουνε με ανθρώπινο πλήθος. Δεξιά στέκει ακλόνητο το Αστεροσκοπείο πάνω στον βράχο ενώ αριστερά στη φωτογραφία, προς το τέλος της δεντροστοιχίας αχνοφαίνεται η εκκλησία του Λουμπαρδιάρη. Η Αποστόλου Παύλου στο Θησείο που χωρίζει τον λόφο της Ακρόπολης από τον λόφο της Πνύκας και του Φιλοπάππου έχει ήδη ανοιχθεί. Σαν ένα ποτάμι μοιάζει. Διακρίνονται ελαφρώς και οι καμπύλες από τη νεόδμητη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας κάτω δεξιά από το Αστεροσκοπείο. Πίσω από τον λόφο βρίσκονται τα Πετράλωνα και στο βάθος αριστερά απλώνονται οι ομιχλώδεις πειραϊκές συνοικίες με αρκετές εκτάσεις να παραπέμπουν σε κάμπους.

Αυτή ήταν η χιονισμένη Αθήνα  λίγο πριν έρθουν οι σκοτεινές μέρες του 36′. Κι ύστερα με τη σειρά της η κατοχή. Ο εμφύλιος. Η δικτατορία. Η μεταπολίτευση. Τα μνημόνια. Το χιόνι του 2019.

Και ποιος ξέρει τι άλλο πρόκειται σύντομα να ‘ρθει για να μας τουρτουρίσει;

 


Και οι δυο φωτογραφίες, που δημοσιεύονται για πρώτη φορά, βρίσκονται στο αρχείο της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα.