To 1982 κυκλοφορεί ένα έργο – σταθμός στην ελληνική δισκογραφία: το «Κέντρο Διερχομένων». Ο Νίκος Μαμαγκάκης μελοποιεί οκτώ λαϊκά στιχουργήματα του Γιώργου Ιωάννου, ενώ δημιουργεί άλλα τρία λυρικά τραγούδια αντλώντας στίχους από την ενότητα «Δούλος ιερός του έρωτα» (1980), που συμπεριλαμβάνεται στη μετέπειτα συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του με τον γενικό τίτλο «Τα χίλια δέντρα» (εκδ. Κέδρος). Τα λαϊκά τραγούδια μοιράζονται στην ερμηνεία η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Δημήτρης Κοντογιάννης, που κατάγονται από την Οπισθοδρομική και από τη Ρεμπέτικη Κομπανία αντίστοιχα, ενώ τα λυρικά αποδίδει ο Δημήτρης Ψαριανός, με καταγωγή από το «Μεγάλο Ερωτικό». Το εξώφυλλο του δίσκου κοσμεί ένας ναύτης του Γιάννη Τσαρούχη.

Το 2010 το «Μείνε κοντά μου» γνωρίζει δύο επανεκτελέσεις.
Η Ηρώ Σαΐα το περιλαμβάνει στο δίσκο της «Γυναίκα τριαντάφυλλο»:

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη το ξαναεντάσσει στο ρεπερτόριό της και, ζωντανά ηχογραφημένο, το ακούμε στο cd της «Πρόσωπο με πρόσωπο – Live στο Stage»

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Νίκος Μαμαγκάκης ξαναηχογράφησε όλα τα έργα του, με νέες ενορχηστρώσεις και νέες ερμηνείες, και τα κυκλοφόρησε από την εταιρεία «ιδαία» που ο ίδιος σύστησε. Το «Κέντρο διερχομένων» δε θα μπορούσε να λείπει από όλο αυτό το εγχείρημα. Εντύπωση όμως προκαλεί το γεγονός ότι αυτό το έργο το ξαναδούλεψε όχι άλλη μια, αλλά άλλες δύο φορές – συν μία πιανιστική εκδοχή!

Έτσι, το 2006 κυκλοφορεί ένας δίσκος με ερμηνευτές τους Ζαχαρία Καρούνη, Παναγιώτη Παπαϊωάννου, Μαρία Λουκά και Τάση Χριστογιαννόπουλο, και μουσικούς το Δημήτρη Λίβανο στο μπουζούκι, τον Κυριάκο Γκουβέντα στο βιολί, το Χρυσόστομο Καραντωνίου στην κλασική κιθάρα, το Λευτέρη Ανδριώτη στη λύρα και το Νίκο Κατριτζιδάκη στο φλάουτο.

Δύο χρόνια μετά, με το ίδιο εξώφυλλο και τη στάμπα «νέα εκδοχή», κυκλοφορεί μια άλλη ηχογράφηση με ερμηνευτές τον Ανδρέα Καρακότα και τη Ντένια Κουρούση (στα λυρικά μέρη παραμένει ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος). Στην ορχήστρα κρατάει το μπουζούκι και το βιολί, με τους ίδιους μουσικούς, ενώ προσθέτει το πιάνο και την τρομπέτα του Αντώνη Φασάρτ, τα κρουστά του Ανδρέα Παπά και την ακουστική κιθάρα του Παναγιώτη Παπαϊωάννου. Για τη νέα αυτή εκδοχή ο Νίκος Μαμαγκάκης σημειώνει:

«Οι λόγοι που υπαγόρευσαν την έκδοση του Κέντρου Διερχομένων είναι ότι μου προέκυψαν τα εξής, νέα στοιχεία.

Πρώτον η γνωριμία μου με τον πολυμουσικό Αντώνη Φασάρτ (πιάνο, τρομπέτα, μπουζούκι), που με γοήτευσε παίζοντας τη σουίτα του έργου μου αυτού για σόλο πιάνο, δεύτερον η φωνή του κορυφαίου λαϊκού τραγουδιστή Ανδρέα Καρακότα, αλλά και η φωνή της πολύ σπουδαίας κατά τη γνώμη μου λαϊκής τραγουδίστριας Ντένιας Κουρούση. Βέβαια η ερμηνεία του μεγάλου Τάση Χριστογιαννόπουλου παραμένει αναλλοίωτη.»

Ακούμε εδώ τη δυσεύρετη σήμερα «νέα εκδοχή» του «Κέντρου Διερχομένων».

 

Κι εδώ ακούμε την πιανιστική σουίτα του Αντώνη Φασάρτ, που συμπεριλήφθηκε στον ίδιο δίσκο.

 

Ας διαβάσουμε στο σημείο αυτό τι λέει ο ίδιος ο Νίκος Μαμαγκάκης για το έργο αυτό, μέσα από τη διήγησή του στο βιογράφο του Πάνο Χρυσοστόμου («Μουσική ακούω, ζωή καταλαβαίνω», Άγκυρα 2006):

«Ο δίσκος «Κέντρο διερχομένων», κατά τη γνώμη μου διαθέτει την καλύτερη στιχουργία που έχει γίνει για λαϊκά τραγούδια. Και ας τα `κανε ένας φιλόλογος! Ένας λογοτέχνης, δηλαδή, όχι ένας ποιητής. Πιστεύω δε ότι όταν ο Ρίτσος ήρθε σε επαφή με αυτό το έργο, μπορεί και να… ψιλοζήλεψε. Είχε, ας πούμε, κάποιες αντιρρήσεις για την ομοιοκαταληξία… Και εγώ του είπα πως δεν είχε δίκιο, και ότι ο λογοτέχνης Ιωάννου έγραψε αυτούς τους στίχους κατόπιν δικής μου προτροπής και παραγγελίας.
Και βγήκε έπειτα ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, και είπε ότι από τα πενήντα τραγούδια που έχουν γραφτεί στην Ελλάδα σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής της, τα έντεκα είναι από τα τραγούδια του «Κέντρου Διερχομένων»! Πράγμα που απ’ όσο ξέρω δεν γράφτηκε ποτέ για το κυρίως λογοτεχνικό έργο του Γιώργου Ιωάννου…
Τα οποία έντεκα τραγούδια ήταν συνολικά… είκοσι.
Τώρα που το ξαναεκδίδω βελτιωμένο με νέους τραγουδιστές, στα τρία τραγούδια που είχε τραγουδήσει ο Δημήτρης Ψαριανός είναι ο σπουδαίος τραγουδιστής Τάσης Χριστογιαννόπουλος.
Έχω βελτιώσει την ενορχήστρωση, μικρές αρθρώσεις, αλλά χωρίς να επέμβω στο κυρίως περίγραμμα των τραγουδιών. Έγραψα ακόμα τέσσερα τραγούδια με έναν στίχο σπαρακτικό. Έχει ένα που λέει:

«Πού γυρίζεις τόσα χρόνια, σ’ έχασα απ’ το στρατό.
Τότε δίστασα για λίγο, τώρα όμως σε ζητώ.
Ρώτησα και στο χωριό σου το παραμεθόριο,
μου `πανε πως από χρόνια ζεις στο περιθώριο.
Πού γυρίζεις, πού τραβιέσαι, σ’ έχασα απ’ το στρατό,
να σε αναζητήσω λέω απ’ τον Ερυθρό Σταυρό!»

Και είναι ένας δίσκος που για είκοσι πέντε χρόνια βρίσκεται στην επικαιρότητα.»

Το 2008 ο Μαμαγκάκης κυκλοφορεί το δίσκο «Ερωτικός λόγος». Τα πέντε πρώτα τραγούδια φέρουν την υπογραφή του Γιώργου Ιωάννου. Τα τρία πρώτα αποτελούν στιχουργήματά του, που λογικά ο συνθέτης είχε στο συρτάρι του («Στα αρχαία», «Το περιθώριο», «Ομίχλη»), ενώ στα δύο επόμενα χρησιμοποιεί πάλι στίχους από την ενότητα «Δούλος ιερός του έρωτα». Τα τέσσερα πρώτα ερμηνεύει ο Ανδρέας Καρακότας, και το πέμπτο ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου.

 

Τέλος, την ίδια χρονιά ο Νίκος Μαμαγκάκης πραγματοποιεί την τελευταία του επίσκεψη στο Γιώργο Ιωάννου, αφού περιλαμβάνει το «Όχι μαζί», σε ορχηστρική μορφή, στο διπλό cd του «Τραγούδια της Παράδεισος».

 


Ο Μίνως Μαμαγκάκης παραχώρησε στο ΑΣΣΟΔΥΟ την άδεια εκπομπής των ηχογραφημάτων.