το αλογάκι της παναγίας Το δάσος Κλεοπάτρα Χαρίτου - 8 Ιουλίου 2017 Δύο γριές γάτες έχουν ξαπλώσει στη μέση του δρόμου. Με παρακαλούν να βρω τα παιδιά τους κι εγώ κλαίω γιατί τα παιδιά τους τα σκότωσα. “Γριά γάτα, δε γνωρίζω τίποτα για τα παιδιά σου. Άσε με τώρα να φύγω”. Έχω τόσα παιδιά ακόμα να σκοτώσω. ∴ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ Nasta, έχεις ένα όνειρο να μου δανείσεις; Σπύρο, έχεις ένα όνειρο να μου δανείσεις; Κώστα, έχεις ένα όνειρο να μου δανείσεις; Σπερματογένεσις Φαντάζομαι την πλατεία Συντάγματος γεμάτη μοιρολογίστρες