[:Novartis / Take the Money and Run]
Πνεύμα;
Ποιος έχει πνεύμα, είπε το ιερατείο.
Το θέμα είναι ν΄ανήκεις στο επάγγελμα.
Περισσότερο από μισό αιώνα πριν, ο συγγραφέας Φελισμπέρτο Χερνάντες δημοσίευσε μια προφητική ιστορία. Ένας κύριος ντυμένος στα λευκά κατέβηκε στο τραμ του Μοντεβιδέο και με μια σύριγγα στο χέρι στάλαζε ευγενικά ένα υγρό στο μπράτσο των περαστικών. Αμέσως, στα αυτιά όσων είχαν κάνει την ένεση, άρχιζαν να αντηχούν τα διαφημιστικά jingles του εργοστασίου επίπλων El Canario. Για να βγάλουν από το αίμα τους τη διαφήμιση έπρεπε να αγοράσουν κάτι χάπια, μάρκας El Canario, που εξάλειφαν την επίδραση της ένεσης. Τι είναι ο άνθρωπος! Αιώνια καταστροφή. Βελόνες τον τρυπάνε ζωντανό. Σκουλήκια αντί για βελόνες τον τρυπάνε πεθαμένο. Και τα δύο τα αισθάνεται ο άνθρωπος μέσα στην απόλυτη αρνητική ελευθερία του εγωισμού του. Στην ανεξαρτησία του είναι δοσμένα σκουλήκια και βελόνες. (Είτε με το σώμα δεν ξέρει είτε εκτός του σώματος δεν ξέρει.) Ο άνθρωπος αρκετά δεν έχει περιγραφτεί; Δεν είναι ανιαρός και παράδοξος; Δεν είναι δυο φορές κέντρο του σύμπαντος; Αφού και με το σώμα δεν ξέρει και εκτός του σώματος δεν ξέρει. Αρετή, ελευθερία, προσωπική δημιουργία όλα αυτά είναι υγρά όπως τα δάκρυα και τρέχουν. Σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι η ευτυχία – Αυτός ο πόντος μέσα στη κοιλάδα των δακρύων όπου σκύβει για να πιει ο εισαγωγέας του κακού στον κόσμο. Να, τώρα ξεδιψάει! κοίτα το πρόσωπό του: αγγελία απ΄το επέκεινα. Ας είναι βαθιά η κρίση για όλους μας. Αυστηρότητα και έλεος είναι το ίδιο [:Cut the World]. Φαστ – φόργουωρντ μέσα στο βουητό του μη-χρόνου της σβησμένης ταινίας –μέσα στο κορμί της. Ευρωπαϊκή λιακάδα. Δρόμοι μιας παράξενης πόλης. Αθήνα. Ελληνικά γράμματα και η μυρωδιά της σκόνης του αστερισμού Novartis [:Ο αυτοπρόσωπος αυτοπροσώπως ω!] κι η μυρωδιά της σκόνης. Όχι απ’ το ελλαδιστάν. Απ’ το united states, όπου το δικαστικό σύστημα στα υψηλότερα επίπεδά του, έχει μια μεγάλη ιστορία «σκληρής» προτεσταντικής επιμονής στο να σκαλίζει «βαριές» υποθέσεις, ειδικά όταν έχουν σχέση με τον ενδοκαπιταλιστικό, δια-εταιρικό ανταγωνισμό. Και όπου το fbi δεν καταλαβαίνει από «αιώνια αθωότητα» α λα ελληνικά. Η άλγεβρα της χειμωνιάτικης παραλίας θα την οδηγήσει ανύποπτη στην ενέδρα του τελευταίου καλοκαιρινού φιλιού. Φίλοι νεόφυτοι που οι επιχειρήσεις σας έχουνε να κάνουν με τα δάκρυα (ποιοι είναι οι προσήλυτοι; έπεσε ο ναός; τι απόγινε στον βυθό της πίστης που είναι σαν το νερό της λησμονιάς;) η βιοτεχνία της αυγής θα φτιάξει τη καινούρια μέρα όμοια για 4 δισεκατομμύρια κουνέλια. Πνεύμα; Ποιος έχει πνεύμα είπε το ιερατείο. Το θέμα είναι ν΄ανήκεις στο επάγγελμα. Αρχηγός. Υπαρχηγοί. Στρατός. Όλο το σινάφι είναι συγκεντρωμένο στο δωμάτιο. Καταδικασμένοι από τα ειδικά δικαστήρια του Κρόνου. Ούτε κάθονται ούτε στηρίζονται αλλά μοιάζουν αρπαγμένοι από τραπέζια και καρέκλες, πολυθρόνες γραφεία κρεβάτια μπουφέ κι απ΄ότι ξύλινο υπάρχει στο δωμάτιο λες και τα πράγματα έχουν αναλάβει να διασώσουν τα μέλη μιας ψυχής που πια καταποντίζεται. Αυτή είναι η ιστορισμένη κάσα ενός κόσμου που έχασε το παιχνίδι με τη συνείδησή του και στράφηκε σε κάτι εξίσου μεγάλο που δεν είναι όμως συνείδηση. Ο δρόμος είναι σοβαρός και θλιμμένος και η πύλη στενή. Ούρλιαξε: φτάσαμε στα νεφρά του απογέματος. Αφουγκράσου βαθειά: Kάποιος θεός γκρεμίζει Τα τεχνάσματα ♣
Κωδικός μύησης
Θραύσματα γραφής: Εντουάρντο Γκαλεάνο, Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Τάσος Μπέσιος.
