Την ώρα που κάποτε πίναμε καφέ, πλέον ανοίγουμε κρασιά
Έγκλειστοι με δελτίο για προαυλισμό
Φίλος μου είπε «ξεκίνα τρέξιμο, βοηθάει»
Θέμα συζήτησης, οι κρίσεις πανικού
.
Φοράμε που φοράμε μάσκες παντού
Ας ήταν τουλάχιστον σαν αυτές του Ralph Eugene Meatyard
.
Βγαίνω το βράδυ μεθυσμένη στο δρόμο· αγχωμένη
Πιάνεται για φυσική άσκηση;
Μα σκέφτομαι
Μηνύματα τσεκάρουν, δεν μας κάνουν αλκοτέστ
Ακόμη
.
Ο μπάτσος με ρωτάει
-νέα κοπέλα, γιατί γράψατε χαρτί;
-είναι πιο ρομαντικό
Να τα μαζέψουμε αυτά τα χαρτιά να κάνουμε ένα installation
.
Μεσημέρι Σαββάτου
Η Αχαρνών άδεια
Μια γιαγιά με πι στη μέση της λεωφόρου
Ολομόναχη
Το μόνο μη χιλιαστικό
Ένας παππούς στην αυλή της Αγίας Τριάδας
να ποτίζει μια τριανταφυλλιά
.
Τα πρωινά πάμε να πάρουμε καφέ
Και πλάι μας παραγγέλνουν δημοτόμπατσοι
Πριν μπούμε στη δουλειά μας θερμομετρούν
Στα σπίτια φίλων, μάς ψεκάζουν τα παπούτσια
Τα κορμιά μας υπόκεινται σε αδιανόητα γυμνάσια
«Τα ζευγάρια που δεν ζουν μαζί μπορούν να συναθλούνται»
Τα φαντάσματα στο σπίτι είναι κι αυτά ανήσυχα
Κάνουν ήχους αλλιώτικους τα βράδια
Και μας ξυπνάνε
.
Θα παρανομήσεις λίγο για να σε δω;
.
Τις νύχτες διασχίζουμε μια ghost- town
Ντελιβεράδες και τύποι που πετάνε σκουπίδια
Η Καλλιδρομίου νεκρή·
Κοιτάζω απλά ένα σεντόνι που χορεύει
Σ’ ένα μπαλκόνι
Μια Αφρικάνα καθισμένη σ’ ένα κατώφλι
κοιτά το κινητό της και τραγουδά
τη συνοδεύει μια άλλη φωνή
που βγαίνει μέσα απ’ τη συσκευή
και κλαίει
.
Στην πολυκατοικία οι γείτονες κρέμασαν χαρτί στην εξώπορτα
«Να βάζετε το σκυλί σας μέσα, είναι θορυβώδες»
Στο μεταξύ σε λίγο θ’ αρχίσουμε να γαβγίζουμε κι εμείς
.
Να κυκλοφορήσουμε μ’ έντομα σε βαζάκια
Αριθμός 6 στο sms
«κίνηση με κατοικίδιο ζώο»
η φάση θέλει μια κάποια ντανταϊστική προσέγγιση
.
Κάποτε σε μια πορεία
Περνούσαμε την Αθηνάς
Ξάφνου κόσμος άρχισε να απελευθερώνει πουλιά
που πωλούνταν στα μαγαζιά
φωνάζοντας
«κανένα πλάσμα σε κλουβί»
.
