– Από πολύ μικρή ενίσχυα την έφεσή μου
το μουσικό αυτί μου εξασκώντας
σε υφέσεις και ασκήσεις αφωνίας·
έτσι το κάθε σώπα άφησα
και μεταλλάχθηκε σιγά σιγά σε ιδιότητα.
Προσλήφθηκα, απέκτησα δεσμούς
— ας είν΄καλά τα ευγενή πειράγματα του Dale —
τα υπόλοιπα ούτε γνωστά μου ούτε άγνωστα
— αυτό είν’ εν ολίγοις και το point — .
Υπάρχω σίγουρα, αυτό το υπογράφω
αν κι όπως υπαινίχθηκα δεν είναι καν το ζήτημα.
Το πεπρωμένο μου με ήθελε ν’ ακούω,
ψυχαναλύτρια εξ αποστάσεως ασφαλείας
κι αυτήκοος συμπαραστάτις μ’ ένα ψήγμα θηλυκότητας.
Έτσι κατάλαβα την αγάπη – τεχνικά αναίμακτη
έτσι την εισέπραξα, μονάχα ως
κάδος παραλογοτεχνικής ανακύκλωσης
μιας έξωθεν βαριάς πραγματικότητας.
