Καρκίνος
[κάρτα ταρώ: Πέντε των Κυπέλλων]

 

Καρκίνε, στο αγώνισμα των πέντε δυσκολιών έχασες τη μία για πάντα. Σαν την απωλεσμένη καθ΄οδόν μέλισσα που θυσιάζεται, πλησιάζει ο χρόνος [κάρτα ταρώ: ο Ακόλουθος των Ξιφών] και την τρώει με βουλιμία. Το κατά λάθος λάθος σου μπορεί να σε οδηγήσει και σε άλλα επόμενα, δεν σε επαναφέρει όμως στο σωστό ποτέ. “Is this tempo comfortable to you?” Η τρέχουσα ευφυḯα είναι μια ισορροπία ανάμεσα στο χείριστο και το βέλτιστο. Κάτι σαν κόκκινο πριν το αίμα φτιαγμένο απ΄το παρ΄ολίγον μέλλον. Κι ένα άστρο που σου κρύβεται, μην τύχει κι είσαι εσύ ο ιδιοκτήτης του. Είναι χρόνια τώρα που περιμένεις μια απόφαση. Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει τίποτε. Κάθε καθρέφτης έχει κι από ΄να δικό του είδωλο που, μόλις πας να κοιταχτείς, σε αλλοιώνει. Κατά λάθος μαθαίνει κανείς και μυστικά που περνούν γι΄αλήθεια [κάρτα ταρώ: Πέντε των Κυπέλλων]. Η λάμψη υπόκειται στην επιστήμη – βεβαίως – μα ό,τι φωτίζει είν΄αδιαίρετο. Περίπου τραγωδία; Κουράγιο χρειάζεται. Ανάμεσα στον δείκτη του χεριού σου και την άκρη του τετραδίου σου απλώνεται τεραστίου μήκους έκταση που έχεις να διανύσεις. Τράβα μόνος σου ο ίδιος κι όσο πιο δυνατά μπορείς το σχοινί που ανεβάζει το καλαθάκι σου στα πιο εμπιστευτικά σου Μετέωρα. Ο τρόπος να μετράς σύνολα αστερισμών είναι απαράλλαχτος με τον τρόπο να μετράς σύνολα λέξεων συν ένα. Αυτό το συν αποτελεί, όσο μικρούτσικο κι αν είναι, ακόμη και δισύλλαβο, τη μόνη σου υπεροχή [κάρτα ταρώ: η Βασίλισσα των Πεντάκτινων] απέναντι στον απέραντο όγκο του υλικού κόσμου. Οι κακοί ποιητές τρέφονται από τα γεγονότα, οι μέτριοι από τα αισθήματα, και οι καλοί από τη μετατροπή του τίποτε σε κάτι. Το εκ του μη όντος ον λογαριάζει. Τα λέω αυτά για να είμαι διακριτικός και να μπορέσεις να διακρίνεις κι εσύ με τη σειρά σου τον τύπο, το ανιμιστικό πρότυπο και το βαθμό καθαρότητας που απαιτεί αυτή η προσέγγιση κι έτσι να είμαστε εξηγημένοι. Να μη λυπάσαι που πέφτουν τα φύλλα φθινόπωρο. Η δική σου τρυφερότητα θα τα φέρει και πάλι στα δέντρα. Δάκρυα μη χαλνάς· όλοι ανήκουμε στην ανάσταση. Βάλε το αυτί στα χώματα. Σαν να προβάρεται κάτι ∴

Κωδικός Μύησης


Θραύσματα γραφής: Οδυσσέας Ελύτης, Νίκος Καρούζος, Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Ο Μάριος Σοφοκλέους γεννήθηκε το 1973 στην Κύπρο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως στυλίστας πνευμάτων.Το πραγματικό του όνειρο είναι να φοράει κόκκινο κοντομάνικο πουκάμισο, κόκκινο φουλάρι και μπότες μέχρι το γόνατο, και να είναι μέλος μιας μυστικής κινέζικης εταιρείας χωρίς σκοπό, στην Αυστραλία.