Σε εκλιπαρώ ράγισε τον καθρέφτη,
μην κρατάς γυαλί ενιαίο.
Το πρόσωπο σου είναι αυτό που σε τρόμαξε,
η βία που όρισες πολύ πριν
το λίθο βαλέτω,
πολύ πριν σε σοκάρει
η βαλίτσα με τα όνειρα,.
Τα όνειρα άλλων.
Εσύ δεν νοιάστηκες,
μην κάνεις πως νοιάστηκες,
Η λίμνη είναι το αίμα χρόνων,
σταγόνες από ιδρώτα και αίμα άλλων.
Η μόνη σου προσφορά ήταν η αθωότητα
που ξεπούλησες χρόνια πριν,
σε καθημερινές εκφράσεις,
Φιλιππινέζα, πουτάνα, μαυρού…

Τι σοκαρίστηκες;

Σε παρακαλώ…

Ναι, ναι ξέρω, όχι εσύ.
Εσύ ποτέ.
Είσαι φιλάνθρωπος, εξ ορισμού ανώτερος.

Μην κρύβεσαι, εμείς είμαστε
και ο Οιδίποδας, και η Κλυταιμνήστρα
και ο Ορέστης
και πάνω από όλα η σιωπή