Πέτα τη μάσκα σου και φεύγα μακρυά

Αν θες να σωθείς πραγματικα / πέτα τη μάσκα σου και φεύγα μακρυά / κι όπου σε βγάλει / Αφού το ξέρεις κι εσύ / Ο ιός δεν υπάρχει περισσότερο από τη δυστυχία σου / καθώς την σέρνεις μες στην πόλη / την πόλη που επέλεξε το θάνατο / κι αντί για τον Ιλισσό / κατάντησε να λατρεύει εξατμίσεις

Αν θες να έχεις την υγεία σου / πέτα τη μάσκα σου και φεύγα μακρυά / όσο πιο μακρυά μπορείς / από τον ήχο mountain spring / στου κινητού το ξυπνητήρι  / κάθε πρωί σου τρώει τα σωθικά / με αντάλλαγμα λίγα αργύρια / λίγα κοκτέιλ με κουτσομπολιά / και με θέα πανοραμική / αγγέλους καρφωμένους / στις μπετόβεργες των ταρατσών

Κι αν θες να έχεις τα πνευμόνια σου γερά / πέτα τη μάσκα σου και φεύγα μακρυά / απ’ τον πολιτισμό των επενδύσεων / κι απ’ τους αιώνες των συνωστισμών / που σε κάνουν έρμαιο των ιδεολογιών / και δικαιολογιών / και δικαιωματισμών / και λογής λογής δικαίων /

Φεύγα / από τα σκατά των σκύλων / που δεν προλαβαίνουνε να γίνουν κοπριά / Φεύγα χωρίς σχέδιο / ρίξε κορώνα-γράμματα / επέλεξε τα γράμματα / και ζήσε μακρυά / χωρίς επικαιρότητα / μόνο με την αιωνιότητα / την τόση δα / γεμάτη όμως καθαρό αέρα / χίλια μίλια μακρυά / από τον βούρκο που ξεδιψούν / οι Σίες Κοσιώνες κάθε μέρα

Δεν το βλέπεις / πώς χάνουνε την καύλα τους / όλα τα γυμνασμένα κορμιά; / Είναι παγίδα / Πάψε να μετρας τις ΜΕΘ που έχουν απομείνει / Πάψε να αθροίζεις τους νεκρούς της μέρας / Πήγαινε να μετρήσεις τα βατράχια που κοάζουνε τη λευτεριά τους / Γιατί μόνο έξω από τον ολοκληρωτισμό / βρίσκεται η ελεύθερη αγάπη / χωρίς αναπάντητες / δίχως την αρρώστια του φωταγωγού / και της τηλεδιάσκεψης