Τα ῥεῖ ξεχείλισαν

βρασμένη πραγματικότητα

σέλινο

σούπα

σουρεαλισμός

σε οπή εμβρόντητου κρανίου

χαρούμενο 21

ζοφερός Δεκέμβρης

αλλά εμείς

ανάβουμε φωτιά

από την υπερχρησία

καλωδίων και καλωδιωμένων

φύτρες

τα χέρια μας

στα διάκενα του πληκτρολογίου

ικέτες

γύρω από έναν ψηφιακό βωμό

προσπέφτουμε

για τη σπορά

ξένιου σάλιου

από τα «θα» της βραχείας μας λίστας

ζεσταινόμαστε

λόγια

ευχολόγια

μόλις ανταμωθούμε

ως τότε

φυλαγμένη τροφή σκύλου

θα τρώμε και θα φαγωνόμαστε

μπας και ξεφύγουμε

βρούμε ένα εισιτήριο

και γαυγίσουμε

σε αφέντη

νοσηλευόμενο

σε δωμάτιο ιδιωτικού νοσοκομείου

και τους χειμώνες

αν μας καταλάβουνε

και μας γυρίσουν πίσω

συντροφικοί κι αγαπημένοι

θα παγώνουμε

πίσω από τις οθόνες

πονεμένων αλγο/ρίθμων

.

.

Εικόνα 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Η Αφροδίτη Κατσαδούρη ζει και προσπαθεί να εργαστεί στην Αθήνα. Τα μεσημέρια κάνει παρέα με σχολιαρόπαιδα και το βράδυ χάνεται στα κυκλάκια της πλατείας Ομονοίας. Έχει εκδώσει μία ποιητική συλλογή με τίτλο «ΑΝΘΡΩΠίΝΑ» αλλά συνεχίζει ακάθεκτη να ψέγει την καθημερινότητα από τη μεριά της αρθογράφου.