Για την ημέρα της Γυναίκας

κάθε Μάρτη στις οχτώ στα μάτια ρίχνουν στάχτη

.
Τη μέρα τη σημερινή δεν την επικροτώ
εκ πεποιθήσεως θα ΄λεγα βαθιά πως διαφωνώ.
Σαν πάψει εξαρτώμενη να ζει, δυστυχισμένη,
ή θύμα κακοποίησης σ’ όλη την οικουμένη.
Σαν δεν υφίσταται ποινές, κι εξόντωση με πέτρα,
σαν δε φορά ψευτοντροπής μια μπούρκα δέκα μέτρα.
Σαν ζει μ’ αξιοπρέπεια και βγάζει το ψωμί της,
και ίσο με τ’ αρσενικό, το θηλυκό παιδί της.
Σαν πάψει να εκπορνεύεται για φαλλικές ανέσεις,
στην έκτρωση, αν δε δεχτεί, διχαστικές πιέσεις.
Σαν έχει ίση αμοιβή κι ίση περιουσία,
και πάψει να ΄ναι υπόδουλη μες την πατριαρχία.
Τότε θα πω υπέροχη είναι η οχτώ του Μάρτη,
αν χτυπημένη δε βρεθεί γυναίκα μια, στο χάρτη!
Ανδρών είναι αποκύημα -γυναίκες θα ‘χουν άχτι-,
και κάθε Μάρτη στις οχτώ στα μάτια ρίχνουν στάχτη!
.
.
.
.
Εικόνα: Barbara Kruger, We Don’t Need Another Hero
.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1974. Συλλέγει μανιωδώς κενά σημειωματάρια και τα γεμίζει ομοιοκατάληκτες ιστορίες της καθημερινότητας. Κάποιες παραμένουν μισοτελειωμένες, ώσπου να έρθει και γι' αυτές το πλήρωμα του χρόνου. Πηγή έμπνευσης, το γουργουρητό μιας γάτας.