ξεχνιέσαι
—λένε στη δουλειά—
κ εγώ σήμερα ξέχασα τον κωδικό της κάρτας μου,
τον παιδικό μου έρωτα,
τη μυρωδιά της μαμάς μου,
τη διεύθυνσή σου,
το αγαπημένο μου μπαρ,
τον γλυκό σκοπό που παίζει η φυσαρμόνικα των λεωφορείων στο σχόλασμα της βάρδιας τα δειλινά,
τη βόλτα που θα κάναμε στα μυθοποιητικά προάστια της πόλης,
το κρύο του Νοέμβρη που επιζητώ με λύσσα — όπως εκείνος ο θρασύς πελάτης στο «10» το ζεστό τσάι του,
κι εκείνο το μισό χαμόγελο
που με κερνούσες
στα αποτυχημένα μου ζουγκλερικά,
όταν πατούσα λυπημένη στα τεντωμένα μου σχοινιά,
με τον δίσκο μου
και εκατό ποτήρια στα χέρια //
..
.
η φωτογραφία εξωφύλλου ανήκει στον Σπύρο Στάβερη
