Εχθές απεβίωσε μια γυναίκα και η κηδεία της είχε αποφασιστεί να γίνει στις 5 το απόγευμα. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: κατά την τελευταία επιθυμία της θανούσης, έπρεπε να παρευρεθεί στην κηδεία ο πρώτος αρχιερέας της περιοχής. Όταν τον ενημέρωσαν για το γεγονός, εκείνος συμφώνησε υπό τον όρο να του στείλουν μια άμαξα για να τον παραλάβει, όπως κι έγινε. Καθώς όλοι είχαν μαζευτεί στην εκκλησία για το μυστήριο, η ώρα περνούσε αλλά καμία άμαξα δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Μια ώρα μετά κι ενώ οι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να αγανακτούν άκουσαν την άμαξα να πλησιάζει. «Πλην, μάταια η ελπίς» καθώς ήταν άδεια! Ο οδηγός τούς πληροφόρησε πως ο αρχιερέας δεν εννοεί να έρθει στην κηδεία γιατί η άμαξα ήταν παλιά και δεν καταδεχόταν να μπει μέσα. Του στέλνουν γρήγορα νέα άμαξα αλλά αυτός αδιάλλακτος και θυμωμένος αρνείται ξανά. Αναγκαστικά, λοιπόν, το μυστήριο αρχίζει με τον άσπλαχνο αρχιερέα απόντα και τη νεκρή να στέκει στο φέρετρο αδικαίωτη. Ο ήλιος δύει και μέσα στο προχωρημένο σούρουπο οδεύουν όλοι προς το νεκροταφείο, εκεί όπου εμφανίζεται ξαφνικά ένα νέο πρόβλημα. Οι νεκροθάφτες αρνούνται να την θάψουν ανακοινώνοντας στην οικογένεια της θανούσης ότι δεν επιτρέπεται πλέον να ενταφιαστεί γιατί έχει δύσει ο ήλιος. Η άτυχη κυρία παρέμεινε ανενταφίαστη μέχρι και σήμερα το πρωί που κατόρθωσε να μπει κάτω από το χώμα.
Εδώ βέβαια δεν σταματά το κακό αφού ο γαμπρός της είναι αποφασισμένος να καταγγείλει τον αρχιερέα στην Ιερά Σύνοδο και τον απειλεί με αφορισμό και κατάρες.
