Κάλαμος. Ημέρες καύσωνα. Ο οργανισμός σε ταχύτητα άρνησης. Στους δρόμους, μ’ ένα σκυλί λυτό, περιμένω τη συνάντηση με το φως της ημέρας έξω από ξένους κήπους. Μέσα στα σπίτια, επίσης κανείς δεν κοιμάται. Η γειτονιά έρημη, αν όχι εγκαταλελειμμένη. «Η κρίση ευκαιρίες προσφέρει», άκουσα να λένε.

Ξέστρωτα παρτέρια, αγριόχορτα έτοιμα για κάψιμο, άγρια πούπουλα σκόρπια στα πλακόστρωτα, σπίτια κομοδίνα με ξεχαρβαλωμένα συρτάρια, δείκτες από ξυπνητήρια σε λάθος κατεύθυνση. Αναρχία χλωρίδας και η μυρωδιά γιασεμιού που ανταμώνουν στο ξημέρωμα για βαλς. Ανεβαίνω γειτονιά. Η εγκατάλειψη πολλαπλασιάζεται σαν την μανία ενός καταθλιπτικού λαού. Ιούλιος ο μήνας και θα έπρεπε να ακούγονται μικρά παιδάκια που ξυπνούν για να πιούνε εβαπορέ με σκόνη σοκολάτας και ψωμί βουτυρωμένο, πλάι στον παππού και τη γιαγιά.

Η ησυχία επιμένει στον ξεκούρδιστο ρυθμό του παρελθόντος.

Ασπρόμαυρες τσόντες πεταμένες στα χωράφια με τις τσουκνίδες, αναθεματισμένο αχνιστό γάλα από τους μαστούς της κατσίκας κατευθείαν στην τσίγκινη κανάτα κι έπειτα στο οικογενειακό γυάλινο μπουκάλι. Μπιρίμπα στρωμένη πάνω στα πλαστικοποιημένα τραπεζομάντιλα της γειτόνισσας γεμάτα από ρόμβους ή και τριαντάφυλλα. Ποδήλατα. Συμμορία ολόκληρη. Ενίοτε ένας σκαντζόχοιρος να κερνά κωλοτούμπες στο κτήμα και μία αδέσποτη αλεπού στο δρόμο.

Η γειτονιά κάτω από τον Κάλαμο έπειτα ενηλικιώνεται σε ντίσκο ρυθμούς. La Boom και ελενίτ σε λούπα. Μόνο τα πεύκα δεν γερνούσαν στο παιδοχώρι. Το πλατάνι γίγαντας στη στροφή γελούσε νύχτα μέρα με τα σαγόνια του να τρίζουν τους χειμώνες. Τα κουκουνάρια έσταζαν καρπούς για το τζάκι. Οι ανεμώνες και τα κυκλάμινα μας υποδέχονταν ομαλά. Το δάσος από χαμηλά προσκυνούσαμε με των γρύλων την ψαλμωδιά.

Τώρα όλα είναι πια νεκρά. Κατσίκες, σκαντζόχοιροι κι αλεπούδες. Τζιτζίκια, σαύρες και τριζόνια. Γωνία Ξεροχόρτου και Αγριοφυστικιάς μοιράστηκαν τα ναρκωτικά του διοξειδίου σε μία τελευταία, θεαματική εκπνοή ανθρώπινης ακράτειας δηλητηριασμένου μίσους.

Τα καινούργια τσιμεντένια μνημεία που θα ανεγερθούν, μήτε κότες, μηδέ σκύλους θα επιτρέπουν στη μιζέρια τους. Δέντρα και ζώα καταζητούνται και απαγορεύονται ρητώς.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Σπούδασα Φωτογραφία και Επικοινωνία σε Ευρώπη και Αμερική. Ίσως με γνωρίζετε από την ατομική μου έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη με θέμα “Τα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας”. Έχω εργαστεί ως φωτογράφος πλατό επί 20 συναπτά έτη δίπλα σε γνωστούς σκηνοθέτες.