Φτάνοντας σιγά σιγά προς το τέλος του ταξιδιού της λαιμητόμου, η προτελευταία στάση είναι η Λάρισα εκεί όπου έχει προγραμματιστεί η εκτέλεση των Δημ. Καρνάβα και Αλέξανδρου Ντούλα ή Κορώνη, οι οποίοι κατηγορούνται για τη ληστεία μετά φόνου που έγινε πριν λίγους μήνες στην οδό Τυρνάβου στη Λάρισα. Έφτασα κι εγώ στο πλοίο που είχε προσαράξει στο Βόλο για να τους δω πριν μεταφερθούν οδικώς στη Λάρισα. Ο 35χρονος Ντούλας ήταν κάτωχρος, τρομαγμένος και με παρακαλούσε να συνηγορήσω υπέρ του γιατί ήταν άδικα καταδικασμένος. Το περίεργο είναι ότι αυτό το υποστήριξαν οι φρουροί, ο υποδιοικητής του Ευρώτα, Κριεζής, ακόμα και ο εισαγγελέας του Ναυπλίου. Αντιθέτως η φυσιογνωμία του 30χρονου Καρνάβα και η απάθειά του πρόδιδαν άνθρωπο αποφασισμένο πλέον να υποστεί την καρατόμηση.

«Πατέρες και μητέρες, να σας γίνω κακό παράδειγμα! Μάθετε στα παιδιά σας γράμματα και διδάξτε τα να μην κάνουν το κακό».

Τα τελευταία λόγια του κατάδικου Δημ. Καρνάβα

Ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός Λάρισας σε σκίτσο εποχής.

Η λαιμητόμος είχε στηθεί κοντά στον «Θεσσαλικό», δηλαδή στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λάρισας, κοντά στο παλιό νεκροταφείο. Στις 7.30 π.μ. ενώπιον μεγάλου πλήθους ξεκίνησαν οι εκτελέσεις με πρώτη του Καρνάβα. Πριν ανέβει στο ικρίωμα ζήτησε να μιλήσει με τον εισαγγελέα, Μιλτιάδη Αποστολίδη, και του είπε χαμηλόφωνα πως εκείνος διέπραξε και τον φόνο και την ληστεία, παρακαλώντας τον να αθωώσει τον Ντούλα. Ποτέ δεν μάθαμε τι του απάντησε ο εισαγγελέας.

Ανεβαίνοντας στο ικρίωμα ζήτησε από τους δήμιους να του ελευθερώσουν τα δεμένα χέρια του. Εκείνοι αρνήθηκαν. Τότε ο Καρνάβας, γεννημένος στο Μπακράτσι Κραννώνος, γύρισε προς το πλήθος και είπε:
– «Πατέρες και μητέρες, να σας γίνω κακό παράδειγμα! Μάθετε στα παιδιά σας γράμματα και διδάξτε τα να μην κάνουν το κακό. Εγώ για τα κακουργήματά μου δικαίως τιμωρούμαι. Έκανα πολλά. Συγχωρήστε με» και γυρνώντας προς τον δήμιο Τελώνη του λέει: «Είχα κακό σκοπό, αλλά δεν τον πραγματοποιώ. Λάβε ένα μαχαίρι που βρίσκεται στο εσωκάρδι μου». Πράγματι ο δήμιος βρίσκει μια μασιά ακονισμένη σαν μαχαίρι. Τώρα εγώ βέβαια λέω πως το κακό μάλλον δεν έγινε γιατί τα χέρια του ήταν δεμένα. Ο κατάδικος ζήτησε απ΄τον Τελώνη να τελειώνει γρήγορα, η μάχαιρα έπεσε ενώ μια σπαρακτική φωνή ακούστηκε απ’ την άλλη άκρη, μια φωνή που άνηκε στη μαμή του κατάδικου, η οποία λιποθύμησε μπροστά στο φρικτό θέαμα.

Κατόπιν στο ικρίωμα ανέβηκε ο Ντούλας λέγοντας:
– «Άδικα καρατομούμαι. Ως άνθρωπος διέπραξα σφάλματα, αλλά ποτέ δεν έβαψα τα χέρια μου με χριστιανικό αίμα». Τη λέξη «χριστιανικό» ίσως δεν την χρησιμοποίησε τυχαία αν σκεφτούμε πως είχε ένα νεανικό παραβατικό παρελθόν σε τουρκικά εδάφη.

Το πλήθος ήταν συγκινημένο, ο Ντούλας όταν έσκυψε στην λαιμητόμο αντίκρισε κάτω το κομμένο κεφάλι του Καρνάβα και φώναξε με τρόμο «Παναγία μου», αλλά ο τρόμος του δεν κράτησε για πολύ αφού το κεφάλι του βρέθηκε δίπλα σ’ αυτό του Καρνάβα.

Οι εκτελέσεις έγιναν, ο κόσμος διαλύθηκε και οι αρχές παρέδωσαν τα σώματα των καταδίκων στις οικογένειές τους. Η μητέρα του Ντούλα βέβαια δεν ήταν εκεί αλλά στην Αθήνα καθώς μέχρι την τελευταία στιγμή προσπαθούσε να παραχωρήσουν στον γιο της βασιλική χάρη.

Μετά απ’ όλα αυτά και την επιμονή όλων για τον αθωότητα του Ντούλα, αναρωτιέμαι μήπως σήμερα εκτελέστηκε από λάθος ένας αθώος άνθρωπος.

.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

«Ο Δεκέμβρης της λαιμητόμου»

.


Project 1887: Ειδήσεις ενάντιες στην επίστημη ιστορία που αποτελούν προϊόν πρωτογενούς έρευνας.