Κτίρια το φθινόπωρο με Πανσέληνο [:μια πτύχωση φωτός, καθώς γέρνεις την αντανάκλασή σου και ρωτάς στο τζάμι, αν θα σου προσφέρει έστω έναν ήχο]. Εκτοπισμένος στη χώρα με το άσφαλτο ίχνος. Χορτάρι γραμμένο το ένα πλάι στο άλλο χωριστά. Οι πέτρες, άσπρες με τις σκιές των μίσχων [κάρτα ταρώ: δύο Κούπα]. Μη διαβάζεις άλλο – κοίτα! Μη κοιτάς άλλο –προχώρα! Εσείς δάχτυλα, μακριά στο δρόμο, στα σταυροδρόμια, κάποτε, καθώς πέφτει μέσ’ από μια μικρή ρωγμή στον τοίχο, μια ακτίνα φωτός στο εργαστήρι του αλχημιστή [κάρτα ταρώ: ο μάγος], και κάνει ν΄αστράφτουν ξάφνου κρύσταλλα, σφαίρες και τρίγωνα. Ξόρκια και σοβάδες προσγειώνονται στα σεντόνια, στο στήθος, στα βλέφαρα και κανείς περαστικός δεν μαντεύει πως ακριβώς εδώ, μες στο λειψό, το επιλήψιμο φωλιάζει η ακαριαία ερωτική συγκίνηση του θαυμαστή. Εκεί στέκει αόρατος, στέκει πλάι στο άλφα και το άλεφ, πλάι στο γιουντ, πλάι στα άλλα, πλάι σε όλα: αυτό είναι το σπίτι, εκεί που στέκει το τραπέζι με το φως και το φως || Αλλά ας γυρίσουμε στην ποίηση ή στις τέχνες ∴
Θραύσματα γραφής: Paul Celan, Walter Benjamin, Σαμσών Ρακάς
________________________________________________________
Κωδικός μύησης:
