ΕΝΑ… ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΜΕΝΤΙΟΥΜ
Συνεννοείται μόνο με ποιητές και απαγγέλει άγνωστα έργα τους!
.
Ένα νέο μεγάλο μέντιουμ που κρατεί εν συγκινήσει τους σκανδιναβικούς κύκλους: είναι ένας εικοσαετής νέος, ηλεκτρομηχανικός, ο οποίος λαμβάνει μέρος στις πνευματιστικές συνεδριάσεις της εταιρίας ψυχικών ερευνών της Κοπεγχάγης.
Τόσο ο τόπος της Δανίας όσο και της Σουηδίας είναι πλήρεις από περιγραφές και βιογραφίες του ανακαλυφθέντος αστέρος του στερεώματος των αόρατων επιστημών, ο οποίος όμως λέγει ότι δεν πιστεύει σε κανένα θρησκευτικό δόγμα, αλλά είναι ο ίδιος ένας νέος Χριστός. Εις επίρρησιν των λόγων του φέρει σε κάθε συνεδρίαση ένα μεγάλο, βαρύ, χρυσό σταυρό, τον οποίο κρατεί στα χέρια του κατά τη διάρκεια των πνευματιστικών πειραμάτων στα οποία λαμβάνει ενεργό μέρος.
Οι διάφοροι πνευματιστές που τον εξέτασαν λένε ότι το μέντιουμ αυτό είναι σε θέση να επικοινωνήσει μόνο με πνεύματα αποθανόντων ζωγράφων, ποιητών, συγγραφέων ή μουσικών. Όταν πήγα να τον επισκεφθώ, αφηγείται ένας Γερμανός δημοσιογράφος, είδα ενώπιόν μου έναν ψηλό, ξανθό κύριο με στρωμένα μαλλιά και με ζωηρά μάτια. Ομιλεί με πολύ ειλικρίνεια και φαίνεται έντιμος.
«Πως ανακαλύψατε την πνευματιστική σας επίδοση;»
«Αισθάνθηκα να με πιέζει η δύναμη αυτή… Καταλάβαινα τον εαυτό μου πιεζόμενο από μια αφύσικη δύναμη και ένοιωθα να καταλαμβάνει ένα ομιχλώδες νέφος το μυαλό μου. Αυτό συνέβη προ τετραετίας, όταν ήμουν μόλις δεξαέξι ετών και δεν γνώριζα τί σημασία έχουν αυτά τα πράγματα. Ο πρώτος που μου έδωσε την εξήγηση είναι ο πατήρ μου, ο οποίος ασχολείται με τον πνευματισμό. Άρχισα να συχνάζω στις πνευματιστικές συνεδριάσεις και καταλάβαινα τον εαυτό μου πολύ καλά. Τις πρώτες φορές δεν αισθάνθηκα τίποτα, αργότερα όμως εξελίχθηκαν μέσα μου σιγά σιγά οι υποκρυπτόμενες ενέργειές μου. Έκανα την αρχή διαβλέποντας όχι και τόσο καθαρά».
«Πως τούτο;»
«Ανακάλυψα ότι μπορούσα να ιδώ πράγματα τα οποία οι άλλοι άνθρωποι δεν έβλεπαν. Όταν παραδείγματος χάριν, περιπατώ στους δρόμους της Κοπεγχάγης βλέπω την πόλη υπό φως εντελώς άλλον, απ’ ό,τι οι συμπολίτες μου. Βλέπω την πόλη να περιβάλλεται υπό ένα νεφελώδη πέπλο, ανάμεσα από το οποίο διέρχονται τα αυτοκίνητα και τα τραμ. Μια φορά είδα να βγαίνουν από τη θάλασσα ναυτικά αγήματα, ενδεδυμένα με τις αρχαίες στολές τους. Είμαι βέβαιος ότι σ’ αυτό το μέρος είχαν λάβει χώρα μάχες μεταξύ Δανών και Σουηδών».
Του είπα ότι τον άκουσα κάποτε στις πνευματιστικές συνεδριάσεις να αναφέρει ποιήματα μεγάλων αποθανόντων συγγραφέων, όπως ο Χόλγκερ Ντράχμαν, ο Σίγκουρδ Τράιερ, ο Ίψεν και ο Στρίντμπεργκ και τον ρώτησα εάν είναι βέβαιος, ότι πρόκειται πράγματι περί πνευμάτων, τα οποία ομιλούν δι’ αυτού στους ανθρώπους. Ο νεαρός ηλεκτρομηχανικός με κοιτάζει έκπληκτος με ανοικτό στόμα:
«Και βέβαια. Εγώ δεν ξέρω τίποτα από αυτά, διότι όλη η μυστηριώδης ομιλία τους γίνεται κατά τρόπο σχεδόν αυτόματο. Ένα μόνο γνωρίζω, ότι ο Χόλγκερ Ντράχμαν είναι πολύ αληθινός. Γνωρίζετε την ποιήτρια Άνναχ Συγκούρνσεν; Αναγνώρισε αμέσως από τη φωνή μου τον ποιητή Ντράχμαν σε μια συνεδρίαση και θαύμασε την ομοιότητά του, με την εποχή που ευρίσκετο εν τη ζωή, ομιλεί δι’ εμού, με τις ίδιες χειρονομίες που έκανε όταν ζούσε και απαγγέλει ωραία ποιήματά του».
«Μήπως γράψατε αυτά τα ποιήματα;»
Το μέντιουμ σκέπτεται και μετά μου λέγει ότι δεν έγραψε τα ποιήματα αυτά, αλλά ότι αυτά ομοιάζουν καταπληκτικώς με το ύφος που μεταχειρίζεται ο Ντράχμαν.
Πράγματι είχα ακούσει μερικές από τις απαγγελίες αυτές και βρίσκω ότι τα ποιήματα ομοιάζουν πολύ στο στυλ και το ύφος. Το ίδιο διαπίστωσα στους λόγους των πνευμάτων του Ίψεν και του Στρίντμπεργκ, τους οποίους μας μετέδωσε το μέντιουμ.
«Μήπως γράψατε τίποτε ποιήματα δικά σας» τον ερωτώ.
«Όχι», μου απαντά, «δεν ξέρω να στιχουργήσω, ούτε και γράφω ποιήματα. Διάβαζα πάρα πολλά ποιήματα άλλοτε, καθώς και άλλης φύσεως συγγράμματα, αλλά όλα αυτά τα ελησμόνησα ήδη. Εκτός τούτου δεν έχω πλέον υπομονή για φιλολογικές μελέτες. Δεν νιώθω καμιά ευχαρίστηση όταν διαβάζω και γράφω. Μόλις ανοίξω ένα βιβλίο αποκοιμούμαι. Γι’ αυτό το λόγο δεν εμελέτησα μέχρι σήμερα κανένα πνευματιστικό βιβλίο. Αλλά βλέπετε ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι για να ξυπνήσουν οι πνευματιστικές δυνάμεις».
Ύστερα από δυο μέρες πληροφορήθηκα ότι το ίδιο βράδυ το μέντιουμ συνομίλησε με το πνεύμα του μεγάλου εθνικού ποιητή Ρούνεμπεργκ, καθώς και με το πνεύμα του προ ετών αποθανόντος φιλοσόφου Γεωργίου Μπραντές.
Το κοινό αποθέωσε τον νεαρό ηλεκτρομηχανικό και τον έφερε επί των ώμων μέχρι το αυτοκίνητό του.
(Πηγή: Εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ, Μάρτιος 1929)
.
.
Διαβάστε επίσης:
