Είναι ακροδεξιός. Φλερτάρει με τη γελοιότητα. Είναι εγωπαθής. Είναι γκαφατζής. Μισεί τον καλλιτεχνικό κόσμο. Είναι επικίνδυνος. Είναι πολλά. Κυρίως όμως είναι πρόεδρος των Η.Π.Α. Με λίγα λόγια τα διαθέτει όλα ως περσόνα για να τραβήξει πάνω του το καταδικαστικό βλέμμα ενός καλλιτέχνη.
Αν και ακόμα βρίσκεται στην αρχή της θητείας του, φαίνεται ήδη πως κανένας άλλος αμερικανός πρόεδρος δεν έχει γελοιοποιηθεί περισσότερο σε καλλιτεχνικό επίπεδο από τον Ντόναλντ Τραμπ. Αντιστρέφοντας το νόημα θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πως ποτέ ξανά η αμερικανική κοινωνία δεν προσέφερε τέτοιες συνθήκες ελευθερίας σε έναν καλλιτέχνη για να εκφραστεί. Αυτό όμως δεν είναι απόλυτα αληθές. Το γεγονός της άνθησης μιας αντιπροεδρικής τέχνης δεν οφείλεται τόσο στην ελαστικότητα των αμερικανικών θεσμών όσο στο κύμα αντίστασης που έχει αναπτυχθεί και ισχυροποιεί το μερίδιο των αντιστεκόμενων στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Συχνά βέβαια η κριτική που ασκείται καταφεύγει σε γενετήσια ζητήματα και επικεντρώνεται σε σεξουαλικού τύπου μομφές, σε τέτοιο εμμονικό βαθμό μάλιστα που μας επιτρέπει να ορίσουμε την εικόνα του Τραμπ όχι απλά ως ένα αντικείμενο αλλά ως ένα ποθούμενο χλευασμού.
Εν πάσει περιπτώσει, περιηγηθήκαμε σε μερικές δεκάδες έργα τέχνης που έχουν ως κριτική θεματολογία την εικόνα του Τραμπ, επιλέξαμε πέντε από αυτά με γνώμονα την εικαστική τους αξία σε συνδυασμό με τον αντίκτυπο που προκάλεσαν και σας τα παρουσιάζουμε.
,
,
,
,
