Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως θα έρχονταν κάποια στιγμή που θα έπρεπε να θυμίσουμε στους εαυτούς μας ότι ο George W. Bush δεν είναι ένας αξιαγάπητος παππούς που ζωγραφίζει σκυλάκια και χαζογελά όταν δυσκολεύεται να φορέσει το αδιάβροχο του.
Πριν από λίγους μήνες ο Bush παρουσίασε το πρώτο του ζωγραφικό λεύκωμα με τίτλο Portraits of Courage, το οποίο αποτελείται από 66 πορτρέτα βετεράνων από τον πόλεμο του Ιράκ. Πολλά μέσα, δημοσιογράφοι και κριτικοί εμφανίστηκαν ενθουσιασμένοι για την κίνηση του πρώην προέδρου. Το λεύκωμα έγινε best seller στο Amazon λίγο μετά την κυκλοφορία του. Φαίνεται πως πρέπει να υπενθυμίσουμε πως ο George W. Bush είναι ο ίδιος που ξεκίνησε τον πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003, με απολογισμό περίπου 500.000 νεκρών.
Ίσως γι’ αυτό και να φαίνεται περίεργο που χρησιμοποιεί ως μούσες του τους τραυματίες που ο ίδιος έστειλε για σφαγή. Ακόμη και αν η ζωγραφικές του ικανότητες δεν ήταν κάτω του μέτριου, το λεύκωμα του θα φάνταζε ακόμη σαν μια φθηνή προσπάθεια κάθαρσης και δειλής απολογίας στον κόσμο.

O George Bush όμως παραμένει ένας εγκληματίας πολέμου, τουλάχιστον για εκείνους που θυμούνται τις φωτογραφίες από το Αμπού Γκράιμπ καλύτερα από αυτές που ο Bush αγκαλιάζεται με την Michelle Obama, και οι εγκληματίες πολέμου δεν δικαιούνται καμία συγχώρεση, ιδιαίτερα αν δεν απολογήθηκαν ποτέ τους.

Από την εκλογή του Donald Trump η ομάδα του George Bush έχει ξεκινήσει μια καμπάνια για τον επαναπροσδιορισμό της δημόσιας εικόνας του. Mια καμπάνια που φαίνεται να υποστηρίζεται εξίσου από τα μέσα.

Το δημοφιλές BuzzFeed ήδη πρότεινε μια θέση εργασίας στον πρώην πρόεδρο. Αυτό διότι αποκλείεται ένας άνδρας που φωτογραφίζει τον σκύλο του φορώντας του αστεία καπελάκια, να είναι ο ίδιος που καθιέρωσε το νόμιμο καθεστώς βασανιστηρίων κατά τον πόλεμο στο Ιράκ.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο People αναφερόμενος στην προεδρία του Trump δήλωσε πως δεν του αρέσει ο ρατσισμός και οι ρατσιστικές προσβολές. Κατά την προεδρία του Bush, συστήθηκε το απόρρητο πρόγραμμα CARRP το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να απαγορεύσει την είσοδο και μετανάστευση νομοταγών πολιτών από Μουσουλμανικές χώρες. Λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου αναφέρθηκε στο Ισλάμ ως θρησκεία της ειρήνης, όμως παρόλα τα όμορφα λόγια του, οι πράξεις του σκότωσαν περισσότερους Μουσουλμάνους από ότι προστάτευσαν.
Σε άλλη συνέντευξη εναντιώθηκε στην αρνητική στάση του προέδρου Trump απέναντι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είπε χαρακτηριστικά: “η ελευθερία του τύπου είναι απαραίτητη για την δημοκρατία και χρειαζόμαστε τα ανεξάρτητα μέσα για να ζητήσουν τον λόγο από ανθρώπους σαν και εμένα”. H σχέση του George Bush με την ανεξάρτητη δημοσιογραφία υπήρξε ιδιαίτερα στενή από την εποχή που πλήρωνε δημοσιογράφους για να προωθούν στα μέσα τα πολιτικά του προγράμματα ή όταν η Αμερικανική κυβέρνηση πλήρωνε δημοσιογράφους για να δημοσιεύουν προπαγανδιστικά άρθρα σε Ιρακινές εφημερίδες.

Ο Bush υπήρξε, πιθανότατα, ο χειρότερος πρόεδρος στην ιστορία της Αμερικής και ένας εγκληματίας πολέμου. Με τον Trump όμως έτοιμο να σφετεριστεί αυτή την θέση, του προσφέρεται μια αναπάντεχη ευκαιρία εξιλέωσης μέσω μιας καλλιτεχνικής δημόσιας συγγνώμης που, όσο και να προσπαθούν τα μέσα, έχει πολύ λίγα να πει απέναντι στην ιστορία.


Εικαστικό: the Raft of George W. Bush (Joel-Peter Witkin, 2006)