Ο Μιχαλόπουλος κούτσαινε. Μια νύχτα που φύλαγε σκοπιά στην περιοχή του «Πανελληνίου» στην παραλία της Καλαμάτας για λογαριασμό του ΕΑΜ, έφαγε μια ναζιστική χειροβομβίδα στο πόδι. Μετά τον πόλεμο διώχθηκε. Οι πόρτες κλείνανε αλλά αυτός έλεγε «εγώ κομμουνιστής γεννήθηκα, κομμουνιστής θα πεθάνω».
Ο Μιχαλόπουλος δεν μπόρεσε ποτέ να βγάλει σε δίσκο αυτό που έβγαινε από μέσα του στα πανηγύρια. Δεν μπορούσε τις οδηγίες. Στα πανηγύρια ήτανε αυτός όλα τα όργανα.
Ο Μιχαλόπουλος έγινε γνωστός με το «Βαδίζω και παραμιλώ», με τον «Καπετανάκη» αλλά εκεί η φωνή του δεν είχε χώρο.
Ο Μιχαλόπουλος έχασε το ένα του παιδί, τον Σταύρο, ενώ ο άλλος, ο Μάκης, τυφλώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα λίγο μετά. Του τσαλακώθηκε η ψυχή. Το 1977 έβγαλε τον πιο μαύρο δίσκο της ελληνικής δισκογραφίας (οι αμανέδες του Μιχαλόπουλου). Εκεί, στην δεύτερη πλευρά του βινυλίου, το τέταρτο τραγούδι, έχει τίτλο “Αφήστε με να κοιμηθώ”.
Να ήξερε άραγε ο Μιχαλόπουλος την ώρα που ηχογραφούσε, ότι τραγουδάει τον τελευταίο αμανέ του κόσμου;