Σχόλιο: Η συνέχεια από το προηγούμενο Έγραφο Νο7.  Ο ίδιος άνθρωπος, κομμουνιστής, πρώην εξόριστος στη Λέρο, μετά την παράθεση κρίσιμων πληροφοριών για τους εκδοτικούς οίκους, τώρα καταδίδει ονόματα επικίνδυνων λόγιων της εποχής. Μεταξύ αυτών ο μετέπειτα εκδότης της Καθημερινής Αντώνης Καρκαγιάννης αλλά και ο επικίνδυνος Θεόδωρος Πάγκαλος. Αγνοούμε αν η κατάθεση αυτή είναι προϊόν ανάκρισης ή αποτελεί μια συνειδητή χαφιεδίστικη πράξη. Οι υπογραμμίσεις που γίνονται είναι του ίδιου του εγγράφου.


 

σελίδα 1η:

 

Καρκαγιάννης Αντώνιος

1) Πολιτική τοποθέτησις: κομμουνιστής, ανεξαρτητοποιηθείς μετά την διάσπασιν του ΚΚΕ και υπογράψας την καταγγελίαν δια την εισβολήν εις Τσεχοσλοβακίαν. Περίπου 42 ετών, πρώην φοιτητής Νομικής, και καταδικασθείς εις κάποιαν δίκην μετά Εμμανουήλ Γλέζου. Χαρακτήρ φιλόδοξος και πολυπράγμων.

2) Πολιτική δραστηριότης: εκ των βασικών συνεργατών του περιοδικού ΑΝΤΙ, ομού μετά Χρήστου Παπουτσάκη, Λένας Δουκίδου (δημοσιογράφου), Ιωάννη Θεοδωράκη, Ιωάννου Καψή, Οικονόμου κλπ. Μετά την αποχώρησιν του Παπουτσάκη και άλλων βασικών συνεργατών του ΑΝΤΙ προσεπάθησε επί τι διάστημα να συνεχίση την έκδοσιν και του δευτέρου τεύχους το οποίον ήτο σχεδόν έτοιμον απευθυνθείς εις πολλάς κατευθύνσεις διά να εύρη υπεύθυνον διευθυντή συντάξεως (εν οις και εις τον Αλέξανδρον Ξύδη) αλλά απέτυχε. Οι λόγοι οι οποίοι τον εξώθησαν κατ` εκτίμησίν μου ήσαν πλην του πολιτικού ενδιαφέροντος και καθαρώς οικονομικοί λόγω της εμπορικής επιτυχίας του ΑΝΤΙ. Προσφάτως συνεργάζεται μετά Πότη Παρασκευοπούλου διά την έκδοσιν άλλου περιοδικού υπό τον τίτλον «ΤΩΡΑ».

3) Σχέσις μαζί μου: τον εγνώρισα εις Λέρον όπου είμεθα συνεκτοπισμένοι. Υπήρξε προ της εκδόσεως του ΑΝΤΙ θέμα συνεργασίας μεταξύ μας γενικώς διά την έκδοσιν περιοδικού, αλλά διεφωνήσαν ως προς την υφήν του


σελίδα 2η:

περιοδικού και τον τρόπον οργανώσεως και ελέγχου των συνεργατών και της ύλης.

Σχέσεις με άλλους: Γνωρίζω τας σχέσεις μετά των πρώτων συνεργατών του εις το ΑΝΤΙ εξ ών μετά Παπουτσάκη έχει επέλθει ψυχρότης. Νυν μετά Πότη Παρασκευοπούλου.

 

Πάγκαλος Θεόδωρος

1) Πολιτική τοποθέτησις: αριστερός, ανεξάρτητος, άνευ κομματικής δεσμεύσεως νυν.

2) Πολιτική δραστηριότης: Προ του `67 υπήρξεν εκ των μελών του Κεντρικού Συμβουλίου της ΔΝΛ (σημείωση: Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη) υπό αυτήν δε την ιδιότητα συμμετέσχε εις πλείστας εκδηλώσεις εν των εξωτερικώ και ιδία εν Γαλλία όπου διαμένει συνεπεία των οποίων εστερρήθη της ελληνικής ιθαγενείας. Διετέλεσε μέλος του ΠΑΜ, στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη, και μετά την διάσπασιν του ΚΚΕ ηκολούθησεν την πολιτικήν του Γραφείου Εσωτερικού. Απεδεσμεύθη από όλας αυτάς τας ιδιότητας διαρρήξας τας σχέσεις του μετά του ΠΑΜ, ΔΝΛ και Γραφείου Εσωτερικού κατά μήνα Φεβρουάριον του 1972. Έκτοτε δε παραμένει ανεξάρτητος συνεργαζόμενος εν μέρει μετά Μίκη Θεοδωράκη και επιδιώκει την επάνοδόν του εις την Ελλάδα. Τυγχάνει καθηγητής εις το Παν/μιον της VINCENNES, και βοηθός εις το Παν/μιον Παρισίων. Είναι εγγονός του πρώην δικτάτορος στρατηγού Θεοδώρου Παγκάλου. Χαρακτήρ φιλόδοξος και πολυ-


σελίδα 3η:

σχιδής.

Ενδιαφέρεται ειδικώτερον στη συνεργασίαν (υπό μορφήν εταιρικήν ή απλού συνεργάτου) με τον πολιτικόν περιοδικόν τύπον της Ελλάδος διαθέσας προς τούτο και το ποσόν των 10.000 περίπου Γαλλικών Φράγκων μέσω Καραμανλή. (Το οποίον παρέμεινεν αχρησιμοποίητον ουσιαστικώς λόγω της παραμονής του εις το εξωτερικόν).

Είχε συμμετάσχει μετά το `68 εις το Παγκόσμιον Συνέδριον της Δημοκρατικής Νεολαίας υπό την ιδιότητά του ως μέλος του Κ.Σ. της Δ.Ν.Λ. συνελθόν εις Σόφιαν από όσους υμών εξεδιώχθη κακήν κακώς λόγω της μη φιλοσοβιετικής στάσεώς του.

3) Σχέσις μαζί μου: Τον γνωρίζω από το Πανεπιστήμιον, ένθα είμεθα συμφοιτηταί. Τον συνήντησα εκ νέου κατά την διάρκειαν του ταξιδίου εις Γαλλίαν κατά μήνα Φεβρουάριον – Μάρτιον 1972 και ήμουν ο πρωτος εις τον οποίον ανεκοίνωσε την αποδέσμευσίν του κατά τα ανωτέρω.Έκτοτε διετηρήσαμε αλληλογραφίαν επί θεμάτων γενικοτέρου πολιτικού ενδιαφέροντος, και ειδικώτερον δια το θέμα συγκεκριμένης συνεργασίας του εις το περιοδικόν των εκδόσεων «ΠΟΛΙΣ».


4) Σχέσεις με άλλους: ειδικώς μετά Μίκη Θεοδωράκη μετά του οποίου όμως δε συμπίπτει εις όλας τας ενεργείας και απόψεις. Γενικώτερον, διατηρεί σχέσεις με ποικίλλους παράγοντες του διανοουμένου κόσμου της Γαλλικής αριστεράς και τους πανεπιστημιακούς κύκλους.

 

 

 

Επιστροφή στο θέμα:

Με τα μάτια του χαφιέ: η Ελλάδα της χούντας