Κυριακή, 7 Ιουνίου 1887

Άγνωστος παρέδωσε στην αστυνομία σάλι κυρίας, το οποίο βρέθηκε στην πλατεία μετά την παράσταση στο θέατρο των Ολυμπίων. Το σάλι είναι λευκό, χειρόπλεκτο, εξαιρετικής ποιότητας, κι η κυρία που το έχασε μπορεί να απευθυνθεί στις αρχές.



 
Σάββατο, 6 Ιουνίου 1887

Το αστυνομικό δελτίο μας ενημερώνει πως οι θανατικές ποινές που πρέπει να ολοκληρωθούν άμεσα, δυστυχώς, ανέρχονται στις δέκα. Οι «καρατομηθησόμενοι» κατάδικοι είναι ενήμεροι πλέον για την κατάληξή τους. Από σήμερα λοιπόν και μέχρι το τέλος των εκτελέσεων ο Δ. Αργυρόπουλος, υποπλοίαρχος της «ατμοημιολίας» “Σαλαμινία” θα φέρει εις πέρας την μεταφορά της λαιμητόμου σε όσα λιμάνια χρειάζεται. Το δύσκολο έργο των δημίων που θα κρατήσουν στα χέρια τους το σχοινί και θα αφαιρέσουν εν ψυχρώ τη ζωή των καταδίκων είναι δύο. Πρώτος ορίσθηκε ο Ιωάννης Γλαράκης ή Αμοιραδάκης, που είναι κι αυτός καταδικασμένος σε θάνατο. Δεύτερος είναι ο Λάμπρος Τελώνης, που παρόλο που του έχουν μείνει μονάχα 3 χρόνια για να βγει από τη φυλακή, προς έκπληξη όλων, ζήτησε ο ίδιος αυτή τη θέση. Το γιατί, κανείς δεν το γνωρίζει ∴



                                           Παρασκευή, 5 Ιουνίου 1887

Το αστυνομικό δελτίο σήμερα είναι γένος θηλυκού. Στην οδό Σολωμού μία πρωτοφανή γυναικομαχία αναστάτωσε την γειτονιά . Ο τσακωμός ανάμεσα στις δύο γυναίκες ήταν τόσο έντονος που άρχισαν να γρονθοκοπούνται. Σα να μην έφτανε αυτό η μια πήρε ένα ρόπαλο και χτύπησε την άλλη στο κεφάλι. Το πλήγμα ήταν τόσο σφοδρό που της κατέστρεψε τον έναν οφθαλμό. Εντωμεταξύ στο Βόλο, η Ευθυμία Χρήστου, υπηρέτρια του καφεπώλη Π. Ράδου, κατηγορήθηκε για κλοπή ενός χρυσού κοσμήματος. Μην μπορώντας να αντέξει την ντροπή, περιέβρεξε τα ρούχα της με πετρέλαιο κι αυτοπυρπολήθηκε. Έσπευσαν οι γύρω της για βοήθεια μα τα εγκαύματα σε όλο της το κορμί είναι πολύ σοβαρά και βρίσκεται πλέον σε κρίσιμη κατάσταση. Το τίμημα της υπερηφάνειας της κοντεύει να της κοστίσει τη ζωή ∴



 Πέμπτη, 4 Ιουνίου 1887

Το αστυνομικό δελτίο ήταν κενό σήμερα. Νιώστε ασφαλείς. Βγείτε από το σπίτι. Τολμήστε κάτι extreme! Τι θα λέγατε για μια εκδρομή στην Κηφισιά;




Τετάρτη, 3 Ιουνίου 1887

Περίεργη μέρα σήμερα. Στο σιδηροδρομικό σταθμό των Πατησίων, ο Ιωάννης Ξεροτάγαρος γύρω στις 8.30μμ διέσχιζε την περιοχή οδηγώντας με κάποια ταχύτητα το κάρο του. Μην προλαβαίνοντας να σταματήσει πριν τις γραμμές, προσπάθησε να περάσει απέναντι αλλά παρασύρθηκε από την αμαξοστοιχία που διερχόταν την ίδια ώρα από την Κόρινθο. Το άλογο του άτυχου καραγωγέα κόπηκε στα δύο ενώ ο ίδιος διαμελίστηκε από το τελευταίο βαγόνι της αμαξοστοιχίας και εξέπνευσε ακαριαία. Ήταν φρικτό! Αν και ίσως όχι φρικτότερο από το γεγονός πως σήμερα το πρωί, υπογράφηκε η σύμβαση μεταξύ της τράπεζας του Παρισιού και της πρεσβείας της Ελλάδος για το νέο δάνειο των 135 εκατομμυρίων δραχμών ∴



Τρίτη, 2 Ιουνίου 1887

Ο άστατος καιρός συνεχίζεται και τη δεύτερη μέρα του Ιούνη στην Αθήνα. Κεραυνός έπεσε τα ξημερώματα στον τηλεγραφικό σταθμό των Λιοσίων, ευτυχώς κανένας υπάλληλος δεν έπαθε τίποτα. Το ίδιο βέβαια δεν μπορούμε να πούμε για τον κύριο Διονύσιο Γεωργακόπουλο. Ο τέως υπογραμματέας του Ειρηνοδικείου αυτοκτόνησε «δια πολυκρότου» μετά τα μεσάνυχτα. Οι λόγοι παραμένουν άγνωστοι και κανένα σημείωμα δεν βρέθηκε κοντά του. Την ίδια περίπου ώρα ο χωροφύλακας Εμμ. Αναστασόπουλος και ο στρατιώτης Δημ. Μπελάς μετέφεραν πεζοί έναν κρατούμενο για να παραδοθεί στην εισαγγελία του Πειραιά. Με δεμένα τα χέρια, ο αθεόφοβος κρατούμενος, έκανε έναν ελιγμό και προσπάθησε να διαφύγει. Τότε όμως ο Αναστασόπουλος σήκωσε το όπλο και τον πυροβόλησε στην κοιλιά. Ο κρατούμενος μεταφέρθηκε στο πλησιέστερο νοσοκομείο όπου μετά από μια ώρα ξεψύχησε. Το όνομά του πρέπει να ειπωθεί: Αναστάσιος Μπούτος ∴



Δευτέρα, 1 Ιουνίου 1887

Αστραπές και βροντές σήμερα στην Αθήνα. Λίγο πριν τη βροχή, κεραυνός έπεσε στο νεκροταφείο του Πειραιά και κατέκαψε την 15χρονη Καλλιόπη Σκόκου, η οποία βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Τρία ακόμη παιδιά που βρίσκονταν εκεί λιποθύμησαν από τον κρότο ή τον φόβο, δεν έχει αποσαφηνιστεί, αλλά τώρα είναι καλά στην υγεία τους. Όλοι οι τάφοι παραμένουν στη θέση τους. Όσο για τον κ. Βοττάρο, τον αρχικηπουρό του βασιλιά, κήδεψε κανονικά τον 20χρονο γιο του. Μα εκεί που λες πως ηρέμησαν τα πράγματα, κάτι ακόμη συνέβη: γύρω στα μεσάνυχτα, στη συνοικία Μελετοπούλου στον Πειραιά, ομάδα μεθυσμένων αντρών εξύβρισε βάναυσα μια νεαρή. Εκείνη αντί να μείνει σιωπηλή, «όπως θα έπραττε ίσως πάσα άλλη του φύλου της», όρμησε στο σπίτι της, πήρε το δίκαννο και τους κυνήγησε. Η μητέρα της νεαρής ακούγοντας τι συνέβη βγήκε στο δρόμο κι έσπευσε να την αγκαλιάσει. Στην προσπάθειά της να πάρει το όπλο από τα χέρια της κόρης της, αυτό εκπυρσοκρότησε και πλήγωσε την άτυχη μητέρα και στα δύο πόδια. Παραλίγο κι η αγκαλιά να αποβεί θανατηφόρα ∴


 


[Το υλικό που παρουσιάζεται καθημερινά αποτελεί προϊόν πρωτογενούς έρευνας και αντλείται από τον τύπο της εποχής. Συγκεκριμένα ερευνώνται οι εξής εφημερίδες: «Παλιγγενεσία», «Ακρόπολις», «Εφημερίς» και «Νέα Εφημερίς». Η παρουσίαση του συγκεκριμένου υλικού συνιστά μια συγγραφική συρραφή τριών ή τεσσάρων μεμονωμένων ειδήσεων, οι οποίες προκρίνονται  -ανάμεσα σε δεκάδες άλλες- με κριτήριο όχι τόσο την ιστορική σπουδαιότητα των χαρακτήρων όσο της μοναδικότητας της ιστορίας τους.]