Απολησμόνησητου Μπίλι Κόλινς

Το όνομα του συγγραφέα είναι το πρώτο που φεύγει
ακολουθούμενο υπάκουα από τον τίτλο, την πλοκή,
το σπαραξικάρδιο επίλογο, ολόκληρη τη νουβέλα,
που ξαφνικά γίνεται κάτι που δεν διάβασες ποτέ,
που ούτε καν άκουσες ποτέ

λες και μια μια οι μνήμες που συνήθιζες να ελλιμενίζεις,
αποφάσισαν να αποσυρθούν στο νότιο ημισφαίριο του μυαλού
σε ένα μικρό ψαροχώρι όπου δεν υπάρχουν τηλέφωνα

Καιρό πριν αποχαιρέτισες τα ονόματα των εννιά μουσών,
και παρακολούθησες την εξίσωση τετάρτου βαθμού να πακετάρει τη βαλίτσα της,
ακόμη και τώρα καθώς αποστηθίζεις τη σειρά των πλανητών

κάτι άλλο ξεγλιστράει, το λουλούδι μιας πολιτείας ίσως,

η διεύθυνση ενός θείου, η πρωτεύουσα της Παραγουάης.

Ό,τι κι αν παλεύεις να θυμηθείς,
δεν κρέμεται στην άκρη της γλώσσας σου
ούτε καν ελλοχεύει σε κάποια αδιόρατη γωνιά της σπλήνας σου

Έχει παρασυρθεί μακριά σε ένα σκοτεινό μυθολογικό ποτάμι
που τ’ όνομά του ξεκινάει από Λ εξ όσων θυμάσαι
είσαι ήδη στο δρόμο της λήθης όπου θα συναντήσεις αυτά
που έχουν ξεχάσει ακόμη πώς να κολυμπάν και πώς να κάνουν ποδήλατο.

Μην απορείς που σηκώνεσαι στη μέση της νύκτας
να κοιτάξεις την ημερομηνία μιας περίφημης μάχης σε ένα πολεμικό βιβλίο
Μην απορείς που το φεγγάρι στο παράθυρο φαίνεται να ‘χει εξοκείλει
από ένα ερωτικό ποίημα που ήξερες από καρδιάς.



Forgetfulness | by Billy Collins

The name of the author is the first to go
followed obediently by the title, the plot,
the heartbreaking conclusion, the entire novel
which suddenly becomes one you have never read,
never even heard of,

as if, one by one, the memories you used to harbor
decided to retire to the southern hemisphere of the brain,
to a little fishing village where there are no phones.

Long ago you kissed the names of the nine Muses goodbye
and watched the quadratic equation pack its bag,
and even now as you memorize the order of the planets,

something else is slipping away, a state flower perhaps,

the address of an uncle, the capital of Paraguay.

Whatever it is you are struggling to remember,
it is not poised on the tip of your tongue
not even lurking in some obscure corner of your spleen.

It has floated away down a dark mythological river
whose name begins with an L as far as you can recall
well on your own way to oblivion where you will join those
who have even forgotten how to swim and how to ride a bicycle.

No wonder you rise in the middle of the night
to look up the date of a famous battle in a book on war.
No wonder the moon in the window seems to have drifted
out of a love poem that you used to know by heart.